Κωστής Παλαμάς-Πατέρες

...για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα.
π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει,

κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων.


Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,
Όπως το βρεις κι’ όπως το δεις να μη το παρατήσεις.

Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα,
και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτηνε τη γη του,
κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται να το βεργολογήσεις,
και να του φέρεις το νερό το αγνό της βρυσομάνας.

Κι άν αγαπάς τ’ ανθρώπινα κι’ όσα άρρωστα δεν είναι,
ρίξε αγιασμό και ξόρκισε τα ξωτικά, να φύγουν,
και τη ζωντάνια σπείρε του μ’ όσα γερά, δροσάτα.

Γίνε οργοτόμος ,φυτευτής , (γίνε) διαφεντευτής.

Κι αν είναι κι έρθουνε χρόνια δίσεχτα,
πέσουν καιροί οργισμένοι,
κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα,
για τίποτ’ άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια,
μη φοβηθείς το χαλασμό. Φωτιά ! τσεκούρι !τράβα !,
ξεσπέρμεψέ το , χέρσωσε το περιβόλι, κόφ’ το,
και χτίσε κάστρο απάνω του και ταμπουρώσου μέσα,
για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα.

Π’ όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει,
κι’ όλο συντρίμμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων.

Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,
κορώνα ιδέα , ιδέα σπαθί, που θα είναι απάνου απ’ όλα

Μήπως σας θυμίζει κάτι τοπικό , εγχώριο , γνώριμο .

Η παρακάτω περιγραφή του πολιτικού συστήματος των Η.Π.Α και κατ ‘επέκταση  του καπιταλισμού  προέρχονται από τον πρόλογο του Ένγκελς για τον αμερικάνικο δικομματισμό και τη διαπλοκή του με την οικονομική εξουσία από τον πρόλογο του στο έργο του Μαρξ , Ο εμφύλιος πόλεμος στη Γαλλία . Χρονολογείτε σχεδόν 130 χρόνια .

Μήπως σας θυμίζει κάτι τοπικό , εγχώριο , γνώριμο .

“Εδώ το καθένα από τα δύο μεγάλα κόμματα , που διαδέχονται το ένα το άλλο στη εξουσία ,διευθύνεται με τη σειρά του από ανθρώπους  , που κάνουν την πολιτική προσοδοφόρα υπόθεση , που κερδοσκοπούν πάνω στις έδρες της νομοθετικής συνέλευσης (….)και που όταν το κόμμα τους νικήσει  ανταμείβονται με θέσεις(….)  Έχουμε δύο μεγάλες συμμορίες από πολιτικούς κερδοσκόπους  που παίρνουν διαδοχικά στα χέρια τους την κρατική εξουσία και την εκμεταλλεύονται με τα πιο διεφθαρμένα μέσα και για τους πιο διεφθαρμένους σκοπούς , ενώ το έθνος είναι ανίσχυρο μπροστά σε αυτούς τους δύο μεγάλους συνασπισμούς των πολιτικών που βρίσκονται δήθεν στην υπηρεσία του  , μα που στην πραγματικότητα το εξουσιάζουν και το καταληστεύουν “

Κύρια πηγή : ‘Είναι ο καπιταλισμός , ηλίθιε ‘ Νίκος Μπογιόπουλος Κεφάλαιο 3^ο/1./σέλ 115-116

 ( Το κείμενο δεν έχει μεταφερθεί αυτούσιο και όπως παρουσιάζεται στο blog  ) 

Ψήφισμα-κάλεσμα της Συνέλευσης των χαλυβουργών της Ελληνικής Χαλυβουργίας

Συνάδελφοι, ακούστε τη φωνή των χαλυβουργών.

Εμείς οι 400 εργάτες της ελληνικής χαλυβουργίας απεργούμε σαν μια γροθιά για 16η μέρα και συνεχίζουμε. Πίσω δεν κάνουμε, διαλέξαμε τον δρόμο της τιμής και της αξιοπρέπειας, υπερασπίζουμε το ψωμί και το μέλλον των παιδιών μας.

Δεν γυρνάμε για δουλειά μέσα στη φωτιά και το σίδερο για 500 ευρώ. Απαιτούμε να επιστρέψουν στη δουλειά οι 34 απολυμένοι συνάδελφοί μας. Ο αγώνας μας, αφορά όλους τους εργαζόμενους.
Η εργοδοσία της Ελληνικής Χαλυβουργίας λειτουργεί σαν λαγός των βιομηχάνων.

Είναι η πρώτη βιομηχανία στην Αττική που με εκβιασμό τις θέσεις εργασίας επιχειρεί να εφαρμόσει το 5ωρο, ελαστικές σχέσεις εργασίας, το ωρομίσθιο, απλήρωτες υπερωρίες, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Οι απολύσεις έγιναν για τρομοκρατία, επειδή ομόφωνα η Γενική μας Συνέλευση απέρριψε την απαίτηση της εργοδοσίας να δουλεύουμε 5ωρο με 40% μείωση των αποδοχών.

Η παραγωγή με τη σκληρή δουλειά μας, τα καθημερινά εργατικά ατυχήματα, με νεκρό συνάδελφό μας πέρυσι, από 196.000 τόνους έφτασε στους 266.000 τόνους.

Τα κέρδη του Βιομήχανου Μάνεση είναι αμύθητα, ο οποίος συνεχίζει να εκβιάζει ότι αν δεν δεχθούμε να δουλέψουμε σκλάβοι, θα απολύσει 180 ακόμη εργαζόμενους.

Οι χαλυβουργοί του δώσαμε την απάντηση που πρέπει. Νικήσαμε το φόβο, τους εκβιασμούς, την απειλή της πείνας. Κατεβήκαμε σε απεργία.
Είμαστε όρθιοι, είμαστε ήδη νικητές, δεν μπορεί κανείς να μας λυγίσει. Οι βιομήχανοι στα γύρω εργοστάσια περίμεναν να έχουμε κουραστεί, να έχουμε πάει για δουλειά με σκυμμένο το κεφάλι, να έχουμε υπογράψει 5ωρο. Ο βιομήχανος Μάνεσης ομολόγησε ότι δεν περίμενε τέτοιο αγώνα! Αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουν αστείρευτη δύναμη. 16 μέρες όλο το 24ωρο με βάρδιες περιφρουρούμε την απεργία μας. Ένιωσαν τη δύναμή μας, και εμείς μάθαμε περισσότερα. Ξεχωρίζουμε τους φίλους από τους εχθρούς.

Στηριζόμαστε στην δύναμη της αλληλεγγύης. Δεκάδες σωματεία μας στηρίζουν από την πρώτη μέρα. Το ΠΑΜΕ είναι δίπλα μας. Ενισχύστε τον αγώνα των χαλυβουργών με κάθε τρόπο.

Για τον χαλυβουργό δεν έχει γυρισμό! Χάνοντας εμείς, ανοίγει η πόρτα για το 5ωρο και την εργασιακή ζούγκλα και στις υπόλοιπες βιομηχανικές μονάδες, οι βιομήχανοι περιμένουν στην γωνία. Η νίκη των χαλυβουργών θα είναι μια μεγάλη νίκη για όλη την εργατική τάξη. Για αυτό σας θέλουμε στο πλευρό μας, κοντά μας.

Ως εδώ! Η τρομοκρατία, ο εκβιασμός, η επίθεση στην ζωή μας δεν θα περάσει.

Στηρίξτε τους απεργούς χαλυβουργούς με κάθε τρόπο: Ψηφίσματα και αποφάσεις απ’ τα συνδικάτα, φορείς της γειτονιάς , συλλόγους νεολαίας, γυναικών, παντού, την φυσική σας παρουσία έξω από την πύλη, την συγκέντρωση χρημάτων για ενίσχυση των οικογενειών των χαλυβουργών, συγκέντρωση τροφίμων.

Καταγγέλλουμε σε όλους τους εργαζόμενους την πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Μετάλλου και του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας που εδώ και 16 ημέρες όχι μόνο δεν συνεδρίασαν για να συζητήσουν την οργάνωση της αλληλεγγύης, αλλά μας «συμβουλεύουν» να υποταχθούμε, μας συκοφαντούν, προσπαθούν να μας διαιρέσουν. Καλούμε τους εργαζόμενους να τους προσπεράσουν και να οργανωθούν σε κάθε χώρο δουλειάς.

Η νίκη θα είναι δύσκολη μα θα είναι δική μας!

ΟΙ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΟΙ ΔΕΝ ΣΚΥΒΟΥΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΗ

Η γενική συνέλευση των εργαζόμενων στην ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ

Όποιος βρει τον κύριο κερδίζει εισιτήρια για 2 άτομα για να επισκεφτεί και να προσκυνήσει τον τάφο του Πολ Ποτ

ΜΑΡΙΝΑΛΕΝΤΑ: ΕΝΑ ΧΩΡΙΟ ΠΟΥ ΞΕΒΡΑΚΩΣΕ ΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Η Μαριναλέντα, µια κοινότητα 2.645 κατοίκων στην Ανδαλουσία, δεν έχει ανεργία, δεν έχει αστυνοµικούς και τα σπίτια της νοικιάζονται µε 15 ευρώ τον µήνα.
Ο δήµαρχός της, ο κοµµουνιστής Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, επανεκλέγεται εδώ και 31 χρόνια. Εδώ και πολλά χρόνια, την εβδοµάδα που οι άλλες πόλεις στην Ισπανία γιορτάζουν το Πάσχα, στη Μαριναλέντα γιορτάζουν την ειρήνη. "Ο δήµαρχός τους είναι τρελός", λένε στο γειτονικό χωριό. "Ενώ εµείς οι άλλοι Ισπανοί κάνουµε θρησκευτικές λιτανείες, εκείνοι κάνουν επί 5 µέρες πάρτι". Πολλοί νέοι από τη Σεβίλλη, τη Γρανάδα, τη Μαδρίτη, πηγαίνουν για να γιορτάσουν µε τους χωρικούς της Μαριναλέντα...

Οταν εξελέγη για πρώτη φορά, το 1979, ο Γκορντίγιο ήταν ο νεότερος δήµαρχος στην Ισπανία. Το 1986, έπειτα από 12 χρόνια αγώνων και καταλήψεων κυρίως από τις γυναίκες του χωριού, η Μαριναλέντα κατάφερε να πάρει από ένα γαιοκτήµονα 12.000 στρέµµατα γης και να δηµιουργήσει έναν αγροτικό συνεταιρισµό από τον οποίο ζει σήµερα σχεδόν όλο το χωριό. "Η γη δεν ανήκει σε κανέναν, η γη δεν αγοράζεται, η γη ανήκει σε όλους!", λέει ο δήµαρχος.

Στον συνεταιρισµό Εl Ηumoso οι συνεταίροι εργάζονται 6½ ώρες την ηµέρα, από τη Δευτέρα ώς το Σάββατο, δηλαδή 39 ώρες την εβδοµάδα. Ολοι έχουν τον ίδιο µισθό, ανεξάρτητα από τη δουλειά που κάνουν. Οι συγκοµιδές (ελαιόλαδο, αγκινάρες, πιπεριές κ.λ.π.) συσκευάζονται στο µικρό εργοστάσιο Ηumar Μarinaleda που βρίσκεται στη µέση του χωριού και στο οποίο εργάζονται, σε πολύ χαλαρή ατµόσφαιρα, περίπου 60 γυναίκες και 4-5 άνδρες. Τα προϊόντα πωλούνται κυρίως στην Ισπανία. Τα έσοδα του συνεταιρισµού δεν µοιράζονται, αλλά επενδύονται και πάλι στον συνεταιρισµό για να δηµιουργηθούν δουλειές. Γι’ αυτό στο χωριό δεν υπάρχουν άνεργοι. Οµως ακόµη και σε εποχές που δεν υπάρχουν αρκετές γεωργικές δουλειές για όλους, οι µισθοί καταβάλλονται.

Στη Μαριναλέντα, η στέγαση, η εργασία, ο πολιτισµός, η εκπαίδευση και η υγεία θεωρούνται δικαίωµα. Μια θέση στον παιδικό σταθµό µε όλα τα γεύµατα κοστίζει 12 ευρώ τον µήνα. Από την άλλη, "εδώ δεν έχουµε χωροφύλακες, θα ήταν µια άχρηστη σπατάλη", λέει ο δήµαρχος. "Δεν έχουµε ούτε παπά - δόξα τω Θεώ!", προσθέτει γελώντας. Πάντως η ελευθερία της λατρείας είναι εγγυηµένη και το Πάσχα έγινε µια µικρή θρησκευτική λιτανεία, η οποία πέρασε διακριτικά από τους δρόµους του χωριού, χωρίς θεατές και αποφεύγοντας την πλατεία όπου γινόταν η γιορτή.

"Εφαρµόζουµε µια συµµετοχική δηµοκρατία, αποφασίζουµε για όλα, από τους φόρους ώς τις δηµόσιες δαπάνες, σε µεγάλες συνελεύσεις. Πολλά κεφάλια δίνουν πολλές ιδέες", λέει ο Γκορντίγιο. "Ξέρουµε πως οι άνθρωποι µπορούµε να δουλεύουµε και για άλλες αξίες, όχι αποκλειστικά για το χρήµα".

Σαφέστατα το παράδειγμα της Μαριναλέντα δεν πρόκειται για ένα ολοκληρωμένης μορφής σοσιαλιστικό καθεστώς παρά μια θετική προσπάθεια που έμπρακτα αποδεικνύει πως ο καπιταλισμός όχι μόνο δεν είναι μονόδρομος αλλά ένα σύστημα που πλέον θα έπρεπε να ανήκει στην Ιστορία. Στην καπιταλιστική λοιπόν Ισπανία του 2010, το ενοίκιο ενός μικρού σπιτιού πολλές φορές αγγίζει τα 700 ευρώ (κυρίως στις μεγαλουπόλεις) ενώ ο βασικός μισθός δεν ξεπερνά τα 600 (ως γνωστόν η Ισπανία αποτελεί την χώρα με τα χαμηλότερα εισοδήματα στην Ευρώπη των 15 αμέσως μετά την Πορτογαλία). Σε ένα μικρό χωριό 2000-3000 κατοίκων που δεν βρίσκεται κοντά σε κάποιο αστικό κέντρο, ένα μέσο ενοίκιο εκτιμάται πως αγγίζει τα 100 με 150 ευρώ. Στην περίπτωση της Μαριναλέντα η στέγαση κοστίζει μόνο 15 ευρώ. Οι κοινωνικές παροχές της χώρας που κατακτήθηκαν με αγώνες και θυσίες έχουν πληγεί από αυστηρά μέτρα λιτότητας που παρά την θέληση των πολιτών η κυβέρνηση του "σοσιαλιστικού" κόμματος επέβαλε προκειμένου να αντιμετωπίσει την κρίση. Η ανεργία ξεπερνά το 20% (πόσοστό που θυμίζει αφρικανική χώρα) και σε πολλές περιπτώσεις οι εργασιακές συνθήκες θυμίζουν χώρες της Λατινικής Αμερικής. Στην Μαριναλέντα οι δείκτες ανεργίας εδώ και δεκαετίες δείχνουν μηδέν!!!

Όποιος βρει γιατί φτιάχτηκε αυτή η αφίσα και τι σκοπούς είχε, κερδίζει μια γκραβούρα του Κροπότκιν καθώς και μια εικονική περιήγηση στην εξέγερση τής Κροστάνδης το Μάρτη του 21

Ο Ζack de la Rocha των R.A.T.M. στέλνει μήνυμα στους εξεγερμένους του κόσμου

“Το ποίημα αφιερώνεται στις κατειλημμένες πλατείες σε όλο τον πλανήτη που το κουράγιο τους αλλάζει τον κόσμο.Μείνετε δυνατοί.Νικάμε.”


Η αρχή ξεχύνεται από τις φλέβες της πόλης
Στις αρτηρίες
Και κάτω από τα δηλητηριώδη σύννεφα της εξουσίας
Κινούμαστε σαν σκιές

Μέσα από τα σοκάκια
Μέσα από τους εφιάλτες που αγοράζονται και πωλούνται σαν όνειρα
Μέσα από άγονα εργοστάσια
Μέσα από οικοτροφεία
Μέσα από κατεστραμμένες πεδιάδες
Μέσα από τις φλεγόμενες πύλες του παρελθόντος
Μέσα από την έκρηξη της φαντασίας μας
Για να σπάσουμε τη νηνεμία στα μυαλά μας
Οι δράσεις μας,ονειρεύονται με τα μάτια ανοιχτά,την εξάπλωση τους
Μια ανήσυχη μανία
Κάποτε θάφτηκε σαν καμένα κάρβουνα
Που έμειναν μόνα τους να σιγοκαίνε
Αλλά τώρα στοιβάζονται όλα μαζί,κάτω από τα τείχη ενός ετοιμοθάνατου κανόνα
Τώρα όλες οι σπίθες μετράνε
Ροζιασμένα χέρια υψώνονται μέσα στη σιωπή
Πάνω από τη φλόγα μιας άνομης ελπίδας
Είναι η φλόγα που αποκαθιστά το νόημα του αύριο
Πέρα από τα νεκροταφεία των κούφιων υποσχέσεων
Καθώς τα βουτηγμένα στο χρυσάφι κοράκια βουτάνε ότι έχει απομείνει από την άρνηση μας
Και οι νεότεροι ανάμεσα μας
Μας κοιτούν ακίνητοι με μάτια αποφασισμένα
Και λένε
Ο θάνατος ίσως έρθει νωρίτερα για μας
Γιατί η αξιοπρέπεια δεν εξαγοράζεται
Στη γωνιά του τώρα και του πουθενά
Παντού
Σε κάθε γωνιά
Το αύριο μας καλεί
Το αύριο μας καλεί
Zack de la Rocha,16.11.2011

H Χούντα σε όλο τής το μεγαλείο !!!! Επέμβαση των ΜΑΤ στο κτίριο της ΔΕΗ

ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΣΙΛΑ : 41 - Υπογραφικός

Όποιος βρει ποια είναι η κυρία κερδίζει μια αφίσα της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη.....

Βρείτε τις διαφορές

Ο καλύτερος.......

Έλληνας....

Ρωτάει ο Άγγλος τον Γερμανό:
- Πήρατε αύξηση φέτος;
- Πήραμε!
- Και τι τα έκανες;
- Ε να,αγόρασα ένα σπίτι στις Άλπεις.
- Και τα υπόλοιπα;
- Με τα υπόλοιπα αγόρασα μια Porsche 911 Carrera.


Ρωτάει ο Γερμανός τον Γάλλο:
- Πήρατε αύξηση φέτος;
- Πήραμε!
- Και τι τα έκανες;
- Ε να, αγόρασα για την κόρη μου ένα διαμέρισμα στις Κάννες.
- Και τα υπόλοιπα;
- Με τα υπόλοιπα αγόρασα ένα Audi A6 Avant.

Ρωτάει ο Γάλλος τον Έλληνα:
- Πήρατε αύξηση φέτος;
- Πήραμε!
- Και τι τα έκανες;
- Ε να, αγόρασα ένα παπάκι 125 cc.
- Και τα υπόλοιπα;
- Τα υπόλοιπα τα έβαλε η μάνα μου...

Ο υπάλληλος.................

40 - Πιό Λαμέ Πεθαίνεις

Ο Κ Α Π Ι Τ Α Λ Ι Σ Μ Ο Σ ..............

Βασικά χαρακτηριστικά

Ο καπιταλισμός είναι ένα οικονομικό σύστημα όπου η ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και διακίνησης των προϊόντων, όπως και οι επενδύσεις σε οικονομικά αγαθά, παραγωγή, κατανομή, το εμπόριο και υπηρεσίες, κατέχονται από ιδιώτες, με κυρίαρχο κίνητρο/στόχο το κέρδος, που παράγεται από την εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης (χειρωνακτικής ή πνευματικής). Το κράτος στον καπιταλισμό μπορεί επίσης να αποτελεί τον ιδιοκτήτη μέσων παραγωγής (συλλογικός καπιταλιστής) ή διακίνησης των προϊόντων (και των υπηρεσιών που στον καπιταλισμό νοούνται ως προϊόντα).

Η κοινωνική διαστρωμάτωση του καπιταλισμού χαρακτηρίζεται σύμφωνα με πολλούς διανοητές από ταξικά/εκμεταλλευτικά χαρακτηριστικά. Ηγεμονεύουσα/άρχουσα τάξη είναι η αστική και εκμεταλλευόμενη τάξη είναι η εργατική. Ανάμεσά τους υπάρχουν κοινωνικές κατηγορίες που είτε "προσεγγίζουν" από άποψη υλική, θέσης στην παραγωγή κλπ την αστική τάξη, είτε την εργατική. Είναι τα ονομαζόμενα "μεσαία στρώματα.

Το κέρδος στον καπιταλισμό για τον ιδιώτη (ή το κράτος εάν λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια) παράγεται με την απόσπαση της υπεραξίας από τον εργαζόμενο. Η απόσπαση αυτή πραγματοποιείται με δύο τρόπους (και πολύ συχνά με χρησιμοποίηση και των δύο). Είτε με επιμήκυνση της εργάσιμης ημέρας και εντατικοποίηση της δουλειάς του εργαζόμενου και τότε έχουμε την απόλυτη υπεραξία, είτε με σταθερό ωράριο, αλλά με εισαγωγή της τεχνολογίας στην παραγωγή, οπότε έχουμε αύξηση της παραγωγικότητας του εργαζόμενου, συνεπώς αύξηση και της υπεραξίας που παράγει (σχετική υπεραξία). Με αυτόν τον τρόπο πραγματοποιείται η εκμετάλλευση των εργαζομένων από τους ιδιώτες ή τον συλλογικό καπιταλιστή το κράτος. Η όλη αυτή διαδικασία λαμβάνει χώρα στην παραγωγή κατά κύριο λόγο, συνδέεται όμως και με την κατανάλωση δια μέσου του επιπέδου τιμών των προϊόντων.

Συμπερασματικά μπορούμε να πούμε πως ο καπιταλισμός γενικότερα και πιο ειδικά ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής βασίζεται πάνω στην αντίθεση της σχέσης "κεφάλαιο/εργασία", όπου το κεφάλαιο πρέπει να αντλεί συνεχώς υπεραξία από την εργασία προκειμένου να υπάρχει και να αναπτύσσεται.

Ιστορική αναδρομή

Η ανάδυση του καπιταλισμού ως κοινωνικοοικονομικό σύστημα έλαβε χώρα ήδη από τα τέλη του 11ου αιώνα (αυτόνομες πόλεις στην Ιταλία, Χανσεατική Ένωση στην Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη). Η αστική τάξη των πόλεων (έμποροι, βιοτέχνες κλπ) ασφυκτιούσε κάτω από την άμεση εποπτεία/έλεγχο των φεουδαρχών και συνέβαλλε στο ξέσπασμα πολλών επαναστάσεων στην Ευρώπη εκείνη την ιστορική περίοδο. Τον 17ο αιώνα κατάφερε να εκτοπίσει τους ευγενείς/αριστοκράτες από την εξουσία στην Αγγλία με την επανάσταση του 1688 (ηγέτης ο Όλιβερ Κρόμγουελ ) ενώ έναν αιώνα αργότερα με το ξέσπασμα της Αμερικάνικης (1776) και της Γαλλικής Επανάστασης (1789), εγκαινιάζεται η σύγχρονη ιστορία του καπιταλισμού ως ηγεμονικού τρόπου παραγωγής και κοινωνικοοικονομικού συστήματος.

Η ανάδυση του καπιταλισμού ως κοινωνικοοικονομικό σύστημα συνοδεύτηκε με την ανάδυση του φιλελευθερισμού ως ιδεολογίας της αστικής τάξης, τον 18ο αιώνα. Για την τότε περίοδο η ιδεολογία του φιλελευθερισμού έπαιξε έναν προοδευτικό ρόλο, αφού συνέβαλλε στο να ηττηθεί η θεοκρατική αντίληψη της φεουδαρχίας από τις χώρες της Ευρώπης μέσω του Αστικού Διαφωτισμού. Όμως οι αντιφάσεις του φάνηκαν αμέσως: Διεκδικούσε την διεύρυνση των δικαιωμάτων του "πολίτη" στην μητρόπολη (Αγγλία) την ίδια στιγμή που δικαιολογούσε την δουλεία των μαύρων στις αποικίες. 

Ο καπιταλισμός μέσα στην άνω των 300 χρόνων ιστορίας του έχει σημαδέψει την ανθρώπινη ιστορία με μεγάλες τεχνολογικές προόδους πρωτοφανέρωτες στην ανθρώπινη ιστορία, αλλά και με φρικώδεις πολέμους, με εξάντληση του πλανήτη από την εκμετάλλευση της φύσης για την παραγωγή κέρδους, με μεγάλη εκμετάλλευση του ανθρώπου ως παραγωγική δύναμη. Η φύση αυτή του καπιταλισμού οδήγησε την εργατική τάξη σε επαναστάσεις εναντίον του συστήματος αυτού, ήδη από το 1848, με κορυφαία απόπειρα υπέρβασής του προς τον σοσιαλισμό, την επανάσταση του 1917 στη Ρωσία.

Η ταξική φύση του καπιταλισμού και η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης ως το κυρίαρχο χαρακτηριστικό του, οδήγησε τους εργαζόμενους στη διαδικασία συγκρότησης κινήματος ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα με στόχο την αλλαγή/βελτίωση των όρων ζωής τους. Το κίνημα αυτό διεκδίκησε και πέτυχε μείωση των εργάσιμων ωρών σε οχτώ αντί για 13-13 ημερησίως, μείωση των ημερών εργασίας σε 5 τη βδομάδα, κράτος πρόνοιας, κλπ. Πολλά δε τμήματα του εργατικού κινήματος δεν αρκέστηκαν σε αυτές τις βελτιώσεις, αλλά οραματίστηκαν και πάλεψαν ή παλεύουν και σήμερα για την υπέρβαση του καπιταλισμού, στην κατεύθυνση δημιουργίας μιας κοινωνίας χωρίς την ύπαρξη κοινωνικών τάξεων και κράτους. Τέτοια κομμάτια του εργατικού κινήματος είναι το κομμουνιστικό κίνημα, το αναρχοσυνδικαλιστικό κίνημα κλπ. 

Τίτος Πατρίκιος: «Oλα τα κόµµατα νοσταλγούν το παρελθόν»

Με µια µεγάλη διαδροµή στην ποίηση, αγωνιών πάντα για το µέλλον, ο Τίτος Πατρίκιος µιλάει στο Βήμα της Κυριακής και στον Γιάννη Μπασκόζο για την αναντιστοιχία ιδεών και πραγµατικότητας, για τον παρελθοντισµό των κοµµάτων αλλά και για τις ελπίδες που χαράσσει η ποίηση εν µέσω κρίσης. Ο ποιητής που έγραψε το «κανένας στίχος σήµερα δεν ανατρέπει καθεστώτα» πιστεύει ότι η ποίηση µπορεί να σε κάνει να δεις καθαρότερα τα πράγµατα. Την Τρίτη 22 Νοεµβρίου στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς) οι φίλοι του ποιητή θα µιλήσουν σε µια τιµητική βραδιά για τον ίδιο και το έργο του.

Η τελευταία ποιητική σας συλλογή τιτλοφορείται «Συγκατοίκηση με το παρόν» (Εκδόσεις Κέδρος). Τι σημαίνει αυτό; Οτι, ίσως, συγκατοικούμε με ένα παρόν που δεν θέλουμε;



«Μας αρέσει - δεν µας αρέσει, είµαστε αναγκασµένοι να συγκατοικούµε µε το παρόν, γιατί µόνον έτσι µπορούµε να δούµε πού βρισκόµαστε και ενδεχοµένως να χαράξουµε, έστω αµυδρά, έναν δρόµο για το πού θα πάµε. Εχω την αίσθηση ότι η ανάκληση του παρελθόντος γίνεται πια όχι για να το επισκοπήσουµε κριτικά αλλά για να το νοσταλγήσουµε και κατά έναν φαντασιακό τρόπο να επιστρέψουµε στο παρελθόν. Αυτή τουλάχιστον την αίσθηση αποκοµίζω και από την έκφραση όλων των πολιτικών κοµµάτων. Το ΚΚΕ δείχνει ότι θέλει να επιστρέψει στην ιδανική εκείνη σταλινική εποχή του 1936. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυµεί να επιστρέψει ει δυνατόν στις αρχές του 1945, την εποχή της Συµφωνίας της Βάρκιζας, ώστε να αποτραπεί εκείνη η συµφωνία και ο ΕΛΑΣ να συνεχίσει τον αγώνα. Το βαθύ ΠΑΣΟΚ νοσταλγεί την επιστροφή στο 1981, η Ν∆ νοσταλγεί το 1974, µε την επιστροφή του Κωνσταντίνου Καραµανλή στην Ελλάδα και στην εξουσία, και όλα µαζί τα κόµµατα και άλλοι σχηµατισµοί νοσταλγούν και επιθυµούν να βρισκόµασταν στην ευδαιµονία του 2004. Το τι θα γίνει στο µέλλον τούς απασχολεί πολύ λιγότερο».

Ενας ποιητής μπορεί να εμπνέεται από το μέλλον;

«Οσες φορές οι ποιητές, κι εγώ ο ίδιος, προσπαθήσαµε να προδιαγράψουµε το µέλλον, πέσαµε έξω. Αν διαβάσεις τα ποιήµατα του σοσιαλιστικού ρεαλισµού σήµερα, γελάς. Οταν όµως δεν έχουµε µνήµη, είµαστε γυµνοί µέσα στο παρόν. Και το πρόβληµα σήµερα είναι ποιος προσπαθεί να εποικήσει αυτή τη µνήµη, να την τροποποιήσει σύµφωνα µε τις δικές του σκοπιµότητες και επιθυµίες. Παλαιότερα οι πόλεµοι γίνονταν για εδαφικές επεκτάσεις, µετά για την κατάκτηση των πρώτων υλών, λένε ότι στο µέλλον θα γίνονται για το νερό, αλλά πιστεύω ότι σήµερα γίνεται ένας κρυφός πόλεµος για την κατάκτηση της µνήµης. Παράδειγµα, η τηλεόραση προσπαθεί να κατακτήσει όχι µόνον τη συµπεριφορά µας µέσα στο παρόν αλλά και την ίδια µας την ιστορική υπόσταση και µνήµη. Από την άλλη µεριά, δεν ξεχνώ ποτέ µια φράση του Χέγκελ: “Το µόνο που διδάσκει η Ιστορία είναι ότι δεν µας διδάσκει τίποτα” – γι’ αυτό και τα λάθη επαναλαµβάνονται σταθερά».

Δεν είναι κακό να αλλάζεις, το λέτε και στα ποιήματά σας. Η κοινωνία μας έχει αλλάξει;

«Πιστεύω ότι η πραγµατικότητα έχει αλλάξει βαθύτατα, αλλιώς ζούµε, αλλιώς µετακινούµαστε, αλλιώς επικοινωνούµε κι αλλιώς γράφουµε. Υπάρχει όµως µια αντίφαση ανάµεσα στις αλλαγές που γίνονται και στις ιδέες που έχουµε για τις αλλαγές. Οι ιδέες αλλάζουν πολύ αργότερα, αυτό εξηγεί και γιατί τα κόµµατα βρίσκονται τόσο πίσω. Οι ιδέες τους παραµένουν στο να εκφράζουν ανάγκες, σκοπιµότητες και επιθυµίες παλαιότερες. Η µεγαλύτερη αλλαγή των τελευταίων χρόνων είναι η επικράτηση της οικονοµίας έναντι της πολιτικής. Η πολιτική που κυριαρχείται από το συναίσθηµα και τα πάθη ή από την ιδιοτέλεια και τη δίψα εξουσίας είναι ανίσχυρη απέναντι στην οικονοµία ή, ακόµα χειρότερα, υποταγµένη σε αυτήν. Μόνο η λογοκρατούµενη και δηµοκρατικά ελεγχόµενη πολιτική µπορεί να αντιµετωπίσει την οικονοµία. Τις πραγµατικές αλλαγές προσπαθεί να συλλάβει και η ποίηση, κάτι που ίσως δεν φαίνεται αµέσως. Παράδειγµα, η ποίηση του Καβάφη συνέλαβε µια πραγµατικότητα που σ’ εµάς επήλθε πολύ αργότερα».

Το τελευταίο διάστημα ζήσαμε τόσο έντονα κρισιακά φαινόμενα που αναρωτιέμαι τι ρόλο θα είχε η ποίηση μέσα σε όλα αυτά. Μήπως είναι μια πολυτέλεια, το χαβιάρι μιας ελίτ;

«Η ποίηση παίζει έναν µεγαλύτερο ρόλο από ό,τι πιθανώς και εµείς οι ίδιοι υποπτευόµαστε. Ο φίλος ελληνοϊταλός εκδότης και µεταφραστής Νικόλα Κροτσέτι µού έλεγε ότι στο Internet η λέξη µε τις περισσότερες εισόδους είναι το σεξ, ακολουθεί η λέξη money (χρήµα) και τρίτη κατά σειρά είναι η λέξη poetry (ποίηση). Εκατοµµύρια γράφουν και ελάχιστοι διαβάζουν. Είναι καλό από τη µια µεριά, γιατί γράφοντας ένα ποίηµα απαλλάσσονται από ένα ψυχικό φορτίο, πρόκειται για µια ατοµική και ανέξοδη αυτοψυχανάλυση. Ο κίνδυνος είναι µήπως όλοι αυτοί εκλάβουν αυτή τη δραστηριότητα ως τέχνη. Εκεί µπορείς να πέσεις στην παγίδα, να γίνεις ψώνιο. Oι ποιητές χρειάζεται να διαβάζουν τα ποιήµατά τους στον κόσµο. Η ποίηση µπορεί να συµβάλει στο να ξεπεραστεί ο κατακερµατισµός που µας έχουν επιβάλει».

Στα ποιήματά σας μιλάτε συχνά για τη δράση σας στην Αριστερά. Τι σημαίνει σήμερα το «είμαι αριστερός»; «∆εν υπάρχει σήµερα µόνο µία Αριστερά. Υπάρχουν πολλές Αριστερές, η επαναστατική, η αναρχική, η δηµοκρατική, η µεταρρυθµιστική, οι οποίες µάλιστα συγκρούονται και µεταξύ τους. Αυτά τα επίθετα δεν είναι τυχαία, χαρακτηρίζουν µια προοπτική της καθεµιάς. Για µένα αριστερός σηµαίνει να πιστεύεις στις αρχές της Γαλλικής Επανάστασης, “ελευθερία, ισότητα, δικαιοσύνη”, και επιπλέον στην ανθρώπινη αλληλεγγύη, στην κοινωνική δικαιοσύνη και να απορρίπτεις κάθε µορφή δικτατορίας. Αλλά τελικά το τι είναι ο καθένας κρίνεται από την ίδια του τη ζωή και όχι από το τι δηλώνει για τον εαυτό του». Αρκετά ποιήματά σας μιλάνε για τον θάνατο. Φοβάστε;

«Τον θάνατο πάντα τον φοβόµουν. ∆εν υπήρξα ποτέ άφοβος, ακόµα κι όταν αντιµετώπιζα τον θάνατο. Προσπαθώ µέχρι σήµερα να κατανικώ τον φόβο µου, όχι να τον αρνηθώ, ούτε να τον αγνοήσω. Αλλά, από µια µεριά, ο φόβος είναι χρήσιµος, γιατί χωρίς φόβο δεν βλέπεις τα πράγµατα· αν δεν σε τυφλώσει, µπορεί να σε κάνει δηµιουργικό. Η ποίηση είναι ένας τρόπος να κατανικήσεις τον φόβο, γιατί αναγνωρίζοντας τον εαυτό σου αναγνωρίζεις τον άλλον. Να, χθες σε µια εκδήλωση µε πλησίασε ένας άγνωστός µου και µου είπε “σας ευχαριστώ, ένας στίχος σας µε βοήθησε σε µια δύσκολη στιγµή της ζωής µου”. Εκεί νιώθεις ότι και η ποίηση σε κάτι χρησιµεύει».

Ποιος ήταν ο στίχος αυτός; «∆οκίµασα και την εκδίκηση, πάλι εγώ ήµουν ο χαµένος».

Η ΤΕΧΝΗ ΣΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΚΡΙΣΗΣ

Να επιτευχθεί η επικοινωνία και η αλληλεγγύη των ανθρώπων
Η κρίση μπορεί να μας βγάλει σε κάτι καλό;

«Το τι είναι καλό για το µέλλον συζητιέται. Αν κάποιοι πιστεύουν ότι το καλό µέλλον είναι να επανέλθουµε στην κατάσταση όπου µια οικογένεια είχε τέσσερα αυτοκίνητα και οκτώ κινητά, τότε πλανώνται πλάνην οικτράν. Το καλύτερο είναι να εξασφαλιστεί η αξιοπρεπής διαβίωση όλων αλλά και να επιτευχθούν η επικοινωνία και η αλληλεγγύη των ανθρώπων. Η αλληλεγγύη που πραγµατώνεται χωρίς ανταλλάγµατα, και µάλιστα αυτή που γίνεται και ανάµεσα σε ανθρώπους µε διαφορετικές ιδέες, πρακτικές, αντιλήψεις. Το τελευταίο είναι και το πιο δύσκολο. Σκέφτοµαι ότι ίσως η κρίση στενεύοντας τις δυνατότητες της καταναλωτικής διασκέδασης ωθήσει τους ανθρώπους να ανακαλύψουν τη γοητεία και την απόλαυση της τέχνης. Υπάρχει το παράδειγµα της Κατοχής, µε την πνευµατική δραστηριότητα, τα θέατρα γεµάτα κόσµο κτλ.».

Πηγή: Βήμα της Κυριακής

Τα τραγούδια της φωτιάς - Χρήστος Ρεκλείτης

Get your own valid XHTML YouTube embed code

ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΣΙΛΑ : 39 - Το Κρύο Τρίο της TV

ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΣΙΛΑ : 38 - Το 3ο Ράϊχενμπαχ

Χώρις σχόλια!!!!!!!

ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΣΙΛΑ : 36 - Τσακ Λάκης

Δημοκρατία ή Βanks

Η χώρα διήρχετο μιαν κρίσιν αναζητούσα διέξοδον εξ ενός πολιτικού αδιεξόδου εις το οποίον είχεν εισέλθει. 


Από μακρού χρόνου η αδυναμία συνεννοήσεως μεταξύ των υπευθύνων πολιτικών παραγόντων είχεν δημιουργήσει τον έσχατον κίνδυνον να αλωθεί η χώρα από την εκτροπή των εθνικών εκλογών.


Αι ημέτεραι δυνάμεις των τραπεζιτών...


δεν θα μπορούσαν παρά να επέμβουν στην κρίσιμη αυτή στιγμή κατά την οποία ο λαός πιθανόν να έκανε κακό εις τον εαυτό του.

ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΣΙΛΑ : 35 - Ολομέλεια όλο μέλια

Ένας διαφορετικός ποδοσφαιρικός αγώνας

Στο μικρό «γαλατικό χωριό» της Ανδαλουσίας, τη Μαριναλέδα, βρέθηκε τις προηγούμενες ημέρες η ανθρωπιστική αθλητική Κίνηση Hasta la Victoria Siempre, όπου μεταξύ άλλων έδωσε φιλικό ποδοσφαιρικό αγώνα με παλαίμαχους της πόλης.

Οι υποστηρικτές των δράσεων της Hasta και άλλα μέλη της Κίνησης βρέθηκαν στην πανέμορφη πόλη της Ανδαλουσίας για τέσσερις ημέρες, σε ένα οδοιπορικό εκεί που η ουτοπία συναντά την πραγματικότητα και ο καπιταλισμός τρέπεται σε άτακτη φυγή…

Σάββας Κωφίδης, Τάσος Κάκος, Στέλιος Σεραφείδης, Σάββας Παπάζογλου, Νίκος Μάλλιαρης και Περικλής Παπαπαναγής είναι μερικοί μόνο από τους παλαίμαχους άσους και ανθρώπους του αθλητισμού που έδωσαν το «παρών» στο οδοιπορικό και το παιχνίδι αντίστοιχα. Μεταξύ των ποδοσφαιριστών άλλωστε ανταλλάχθηκαν φανέλες, λάβαρα κλπ, στο φιλόξενο γήπεδο της Μαριναλέδα, με τους Βασίλη Λέκκα και Τάκη Βαμβακίδη να συμπράττουν. Το αποτέλεσμα της αναμέτρησης δεν έχει καμία απολύτως σημασία, καθώς νικητής και σε αυτή τη δράση της Hasta la Victoria Siempre αναδείχθηκε ο άνθρωπος και ο αθλητισμός γενικότερα.

Ένας διαφορετικός τρόπος αντιμετώπισης του ποδοσφαίρου, του λαϊκότερου και δημοκρατικότερου αθλήματος, είναι εφικτός. Η Hasta κάνει βήματα προς αυτή την κατεύθυνση και η επίσκεψη στην Ισπανία και τη Μαριναλέδα αποτελεί δίχως άλλο ένα χρήσιμο μάθημα και πηγή έμπνευσης για τη συνέχεια.

Απ.Γκλέτσος: «Εμείς στήνουμε κώλο και εσείς διώχνετε επενδύσεις» (βίντεο)

Άστραψε και βρόντηξε ο Δήμαρχος Στυλίδας μιλώντας στη Επιτροπή Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης…


«Ελάτε στη Στυλίδα, που μοιράζουμε συσσίτιο σε πρώην νοικοκυραίους… Δεν έχουμε την πολυτέλεια να διώχνουμε επενδύσεις που θα φέρουν χρήματα και ανάπτυξη στον τόπο…» είπε μεταξύ άλλων ο Απόστολος Γκλέτσος απευθυνόμενος στον...


Δήμαρχο Σκύρου αλλά και στα μέλη της Επιτροπής Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, που συνεδρίαζε σήμερα για μεγάλη επένδυση αιολικού πάρκου στην Σκύρο.


Ο Δήμαρχος Στυλίδας υποστήριξε ότι πρέπει να γίνει η επένδυση παρά τις αντιδράσεις της δημοτικής αρχής Σκύρου και ότι ο ίδιος παρακαλάει την εταιρεία αμέσως μετά να έρθει και στη Στυλίδα τονίζοντας ότι οι επενδύσεις αυτές είναι τόσο μεγάλες, που βοηθούν όχι μόνο τους Δήμους αλλά και όλη την Ελλάδα (η εταιρεία ΕNTEKA S.A. σκοπεύει να επενδύσει 500-600 εκατ. ευρώ σε αιολικά πάρκα)
Η Επιτροπή Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης γνωμοδότησε αρνητικά για τη συγκεκριμένη επένδυση, αφού όπως είπαν τα μέλη της αντιδρά η τοπική κοινωνία και οι φορείς της Σκύρου!! 

ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΣΙΛΑ 33 - Κεφαλαία στο twitter;

Στο μυαλό του σίλα!!!!

Λουκάς Παπαδήμος: Ο ευπατρίδης των τραπεζών

Του Γιώργου Βασσάλου

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ συμφώνησαν τελικά, μετά από μαραθώνιες διαβουλεύσεις, να διορίσουν από κοινού τον Λουκά Παπαδήμο ως πρωθυπουργό. Δημοκρατική Συμμαχία και ΛΑΟΣ στήριξαν ενθουσιωδώς τη διαδικασία αυτή, ενώ το ίδιο έκαναν πιο διακριτικά και η Δημοκρατική Αριστερά και οι Πράσινοι. Οι δυνάμεις αυτές συγκροτούν πλέον επισήμως το «κόμμα της τάξης» που βάζει πλάτη για να εφαρμοστεί η θέληση του ελληνικού και ξένου κεφαλαίου, πάνω στον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό που ήδη ανέτρεψε με τις κινητοποιήσεις του έναν πρωθυπουργό που δεν τον εκπροσωπούσε πια με καμία έννοια.

Το μέτωπο των πολιτικών αυτών δυνάμεων βάζει στο τιμόνι της χώρας έναν άνθρωπο που με καμία διαδικασία δεν έχει επιλέξει ο ελληνικός λαός.

Ο άνθρωπος αυτός δεν είναι τυχαίος. Είναι μέλος του λόμπι που ονομάζεται Trilateral Commission (Τριμερής Επιτροπή). Πρόκειται για οργανισμό που έφτιαξαν στη δεκαετία του ’70 εκπρόσωποι πολυεθνικών εταιρειών από τα τρία ιμπεριαλιστικά κέντρα της τότε εποχής (ΗΠΑ, Δ. Ευρώπη, Ιαπωνία) και είχε ως ρητό στόχο τον περιορισμό των δημοκρατικών κατακτήσεων των λαών και την αύξηση της εξουσίας των εταιρειών αυτών.

Ιδού τι λέγεται για το λόμπι αυτό από την Αυστραλή ακαδημαϊκό Sharon Beder:

H Trialteral Commission είναι ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο δίκτυα εταιρειών μπορούν να εντάξουν υψηλά ιστάμενους σε κυβερνήσεις και δημόσιες διοικήσεις μέσα σε συμμαχίες εναντίον της δημοκρατίας. Η Τριμερής Επιτροπή δημιουργήθηκε για να “διαμορφώσει τη δημόσια πολιτική” σε μια εποχή που η δημοκρατία έθετε εξοργιστικά εμπόδια στις πολυεθνικές. Το 1975, η Τριμερής Επιτροπή δημοσίευσε μια έκθεση με τίτλο “Η Κρίση της Δημοκρατίας”. Ανάμεσα στους συγγραφείς της ήταν ο γνωστός αντιδραστικός Samuel Huntington. Η έκθεση διαπίστωνε ότι “κάποια από τα προβλήματα διακυβέρνησης σήμερα οφείλονται στην υπερβολική δημοκρατία”. Η έκθεση είπε επίσης ότι “χρειάζεται πράγματι ένας βαθμός περιορισμού της δημοκρατίας” και ακόμα ότι “η αποτελεσματική λειτουργία ενός δημοκρατικού πολιτικού συστήματος απαιτεί ένα βαθμό απάθειας και μη ανάμειξης ενός μέρους ατόμων και ομάδων”. Ιδού λοιπόν η ομάδα πίεσης της οποίας είναι μέχρι σήμερα μέλος ο κύριος Παπαδήμος και της οποίας ακριβώς την ιδρυτική αποστολή έρχεται να εκπληρώσει στην Ελλάδα: να επιβάλει την απάθεια στον ελληνικό λαό που αγωνίζεται ενάντια στα άδικα μέτρα και να «μετριάσει» το δικαίωμά του να διαλέγει ποιος θα τον κυβερνάει.

Ο ιδρυτής και επίτιμος πρόεδρος της Τριμερούς Επιτροπής David Rockfeller εξήγησε το σκοπό ύπαρξής της, λέγοντας ότι «πρέπει να μειωθεί ο ρόλος της κυβέρνησης. Κάποιος πρέπει να αναλάβει αυτά που έκανε η κυβέρνηση και οι εταιρείες φαίνονται να είναι οι οντότητες που είναι πιο λογικό να το κάνουν αυτό». Αυτό ακριβώς προβλέπει και το πρόγραμμα της Τρόικας που έρχεται να εφαρμόσει ο κύριος Παπαδήμος. Την παράδοση όλων των λειτουργιών της ελληνικής κοινωνίας σε πολυεθνικά αρπακτικά που είναι στην πράξη τα ίδια με αυτά που τον επέβαλαν μέσω του ελέγχου που ασκούν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην κυρία Μέρκελ και στον κύριο Σαρκοζί.

Στις 7 Νοεμβρίου, οι Financial Times έγραψαν: «…πρωτοκλασάτοι πολιτικοί, επιχειρηματίες και λομπίστες διενεργούν εντατικές συζητήσεις για να εντοπίσουν υποψηφίους για υπουργικές θέσεις στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας». Να πώς σχηματίστηκε η κυβέρνηση του κ. Παπαδήμου ερήμην του λαού και με τις μεγάλες εταιρείες να έχουν καθοριστικό ρόλο.

Ο Λουκάς Παπαδήμος είναι επίσης ο πρώην υποδιευθυντής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ενός μη εκλεγμένου οργανισμού που δεν είναι υπόλογος σε κανέναν και  καθορίζει την πολιτική του με βάση τις οδηγίες που παίρνει από σώματα εκπροσώπων του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Τέτοια σώματα είναι η Ομάδα των Τριάντα [1] και το Σκιώδες Συμβούλιο της ΕΚΤ (δείτε τα μέλη του στο τέλος αυτού του άρθρου).

Την πολιτική θέληση των τραπεζών που συμμετέχουν σε αυτά τα λόμπι εκπλήρωνε και ο κ. Παπαδήμος όταν ήταν υποδιευθυντής της ΕΚΤ. Αποτελεί λοιπόν δοκιμασμένο μέλος της παγκόσμιας τραπεζικής ελίτ και αυτήν κυρίως αντιλαμβάνεται ως τη «μητέρα-πατρίδα» του.

Δεν πρέπει να αναμένεται λοιπόν ότι ο κύριος αυτός θα «χρησιμοποιήσει τις γνώσεις του και τις επαφές του για να ωφελήσει τον ελληνικό λαό», όπως λένε τα παπαγαλάκια. Πρόκειται για εκπρόσωπο του διεθνούς τραπεζικού και πολυεθνικού κεφαλαίου που έρχεται με τρόπο ανάλογο που τα δύο μεγάλα αστικά κόμματα έφεραν στην εξουσία τον Μεταξά τη δεκαετία του ’30, καθώς και με τη θετική έγκριση των ευρωπαϊκών ελίτ.

Είναι άκρως αυτο-εξευτελιστικό για τις ίδιες τις ευρωπαϊκές ελίτ που αποδέχονται –αν δεν επιβάλλουν– το πρόσωπο αυτό που ήταν επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδος το διάστημα που η Ελλάδα διαστρέβλωσε τα δημοσιονομικά της μεγέθη ώστε να μπει στο Ευρώ. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει πόσο ψεύτική ήταν η –έτσι κι αλλιώς δέκα χρόνια καθυστερημένη– οργή των «ευρωπαίων εταίρων» για τη χάλκευση των στατιστικών, που φυσικά δεν έγινε μόνο στην Ελλάδα. Από κοινού οι ευρωπαϊκές ελίτ με την ελληνική αστική ηγεσία σχεδίασαν την είσοδο της χώρας στο ευρώ, μαζί και τώρα σχεδιάζουν μια νέα αντιδημοκρατική εκτροπή ενάντια στα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Βασική αποστολή του Λουκά Παπαδήμου είναι να επιβάλει στον ελληνικό λαό με αντιδημοκρατικό τρόπο την απόφαση της τελευταίας συνόδου της ΕΕ που προβλέπει την εγκατάσταση ελεγκτών της Κομισιόν (βλέπε task force) και της ΕΚΤ σε όλα τα υπουργεία, τη διαχείριση του τραπεζικού συστήματος απευθείας από την Τρόικα καθώς και το αποικιακό σχέδιο «Ήλιος» με το οποίο ξένες πολυεθνικές θα κλέβουν ηλιακή ενέργεια από την Ελλάδα για να καλύψουν ενεργειακές ανάγκες αλλού.

Δεν υπάρχει λοιπόν άλλη αξιοπρεπής πολιτική επιλογή πέρα από την ένταση των κινητοποιήσεων απαιτώντας την άμεση διάλυση της κυβέρνησης αυτής, εκλογές τώρα και απόρριψη της απόφασης της συνόδου.

---

[1] Περισσότερα γι’ αυτή την ομάδα σε πρόσφατη δημοσίευση του Παρατηρητηρίου της Ευρώπης των Πολυεθνικών :http://www.corporateeurope.org/publications/lobby-take-presidency-ecb-again

Πηγή: Αριστερό Βήμα

Νόαμ Τσόμσκι: «Η καταστροφή της Ελλάδας είναι ο στόχος»

Τον έχουν χαρακτηρίσει «Αϊνστάιν της γλωσσολογίας», «Δαρβίνο της εποχής μας» και «κορυφαίο διανοούμενο του κόσμου». 


Είναι ένας από τους σημαντικότερους ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κάτι που του έδωσε και τον χαρακτηρισμό «ο αντιαμερικανός εξτρεμιστής», τον οποίο χρησιμοποιούν κυρίως οι Αμερικανοί. 


Η θεμελιώδης πλέον «Ιεραρχία Τσόμσκι», την οποία...
περιέγραψε το 1956, τον έχει καθιερώσει και ως έναν από τους σημαντικότερους γλωσσολόγους όλων των εποχών. 


Και όμως, παρ’ ότι έχεις όλα αυτά στο μυαλό σου όταν πηγαίνεις να τον συναντήσεις, ο 83χρονος Νόαμ Τσόμσκι είναι τελικά ακόμη πιο επιβλητικός και εντυπωσιακός από τη φήμη του.

Ο Νόαμ, όπως τον αποκαλούν όλοι στο ΜΙΤ, πηγαίνει κάθε ημέρα στο γραφείο του, στο Τμήμα Γλωσσολογίας και Φιλοσοφίας. Εκεί βρεθήκαμε στις 3.00 το μεσημέρι, 15 λεπτά νωρίτερα από το ραντεβού μας. Η Μπεβ Στολ, η βοηθός του, μας άνοιξε την πόρτα του προθαλάμου του γραφείου του. 


Είναι αυτή που κανονίζει τα πάντα για εκείνον με κάθε λεπτομέρεια: «Σε πέντε λεπτά θα μπείτε στο γραφείο του, ετοιμαστείτε και ο καθηγητής θα είναι μαζί σας στην ώρα του».

Ένα γραφείο γεμάτο βιβλία παντού. Στην τεράστια βιβλιοθήκη όλα είναι τοποθετημένα σε ράφια με γραμμένη από κάτω την κατηγορία στην οποία ανήκουν. 


Μια κατηγορία, όμως, ενώ έχει ετικέτα, είναι εντελώς κενή από βιβλία: «Intelligence». 


Σε κεντρικό σημείο υπάρχει μια τεράστια φωτογραφία του Μπέρτραντ Ράσελ και από κάτω γραμμένη η φράση με την οποία ξεκινά η αυτοβιογραφία του και προφανώς εκφράζει και τον Τσόμσκι: «Τρία πάθη, απλά, αλλά κατακλυσμιαία, εξουσιάζουν τη ζωή μου: Η λαχτάρα για αγάπη, η αναζήτηση της γνώσης και η ανυπόφορη θλίψη για τα βάσανα του ανθρώπινου είδους». 


Καθήσαμε σε ένα τραπέζι στο μέσον του γραφείου του, και ο Τσόμσκι κάθησε ακριβώς δίπλα μας. Ευτυχώς, γιατί εκτός του ότι είναι συναρπαστικό να τον έχεις κυριολεκτικά σε απόσταση αναπνοής, είναι γνωστό ότι μιλάει πάρα πολύ σιγά. 


Εκτός όλων των άλλων, φημίζεται και για την απίστευτη μνήμη του, θυμάται απλώς τα πάντα, κάτι που δεν το αρνείται και ο ίδιος: «Ναι, θυμάμαι πολλά πράγματα, αλλά μερικές φορές είναι λίγο βασανιστικό, επειδή οι άλλοι συνήθως δεν θυμούνται». Μπορεί με μεγάλη ευκολία να πηγαίνει από το ένα θέμα στο άλλο σαν να «τραβάει» μέσα στο μυαλό του συρτάρια με γνώσεις και πληροφορίες. Άκουγε κάθε ερώτησή μας σκυφτός, κοιτώντας προς τα κάτω, και μόλις τελειώναμε σήκωνε αμέσως το βλέμμα του και έδινε την απάντησή του κοιτώντας μας κατάματα μέχρι τέλους.

Πάντως ο Τσόμσκι έκανε την πρώτη ερώτηση: «Αλήθεια, τι γίνεται στην Ελλάδα; Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα».
Ετοιμαζόμαστε να καταστρέψουμε την παγκόσμια οικονομία. Ετσι μας λένε. Όμως η Ελλάδα που είναι λιγότερο από το ένα χιλιοστό της παγκόσμιας οικονομίας θα καταστρέψει όλη την υφήλιο; Δεν είναι γελοίο αυτό;
«Πιστεύω ότι συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: η Ευρωπαϊκή Eνωση, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ ασχολούνται με το να καταστρέψουν την Ελλάδα και υπάρχει σχέδιο για αυτό. Βέβαια, για να είμαστε ειλικρινείς, και η Ελλάδα από μόνη της έχει πολλά εσωτερικά προβλήματα. Αυτά που προτείνει η τρόικα, όμως, κάνει αυτά τα προβλήματα πολύ χειρότερα και αδύνατον να λυθούν. Σχεδιάζουν και προτείνουν πολιτικές οι οποίες δεν οδηγούν στην οικονομική ανάπτυξη και στη λύση του προβλήματος και γι’ αυτό όσο προχωρούν τα μέτρα θα φέρνουν λιγότερη ελπίδα και άρα μεγαλύτερη απελπισία στον κόσμο».

Και τι θα κερδίσουν οι λεγόμενες «αγορές» από την καταστροφή της Ελλάδας;
«Ξέρετε, αυτό που ονομάζουν “αγορές”, δεν είναι κάτι ακαθόριστο. Είναι οι μεγάλες τράπεζες σε παγκόσμιο επίπεδο. Γερμανικές, γαλλικές και εμμέσως αμερικανικές τράπεζες. Η τραπεζική κοινότητα, λοιπόν, είναι αυτή που θέλει να αποπληρωθεί. Δεν τους ενδιαφέρει το τίμημα».

Πιστεύετε ότι θα τα καταφέρουν στο τέλος;
«Ήδη πληρώνονται εδώ και πολλά χρόνια. Έπαιρναν πάντα και παίρνουν ακόμη αυτό που θέλουν, αλλά το τελικό αποτέλεσμα ίσως είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Η κατάσταση δεν είναι ανάλογη, αλλά υπάρχουν δύο παραδείγματα χωρών, όπως η Αργεντινή και η Ισλανδία, που δεν υπάκουσαν και πλέον πηγαίνουν καλά. Ωστόσο αυτές οι δύο χώρες είχαν το δικό τους νόμισμα, μπορούσαν να πουν “δεν δεχόμαστε τους νόμους του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος” και είχαν τη δυνατότητα να κινηθούν αλλιώς. Η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει ακριβώς αυτό, αφού δεν έχει το δικό της νόμισμα»…

Βαφτίζουν «λύση» την «καρδιά του προβλήματος»!

Το θέμα με τον κύριο Παπαδήμο δεν έχει να κάνει με το πρόσωπο - όπως και με κανένα πρόσωπο.
Εχει να κάνει με την ιδιότητα. Η οποία δηλώνει ξεκάθαρα τα οικονομικά και πολιτικά, τα ταξικά εντέλει συμφέροντα, που υπηρετούνται μέσω της συγκεκριμένης ιδιότητας.

*

Αλλωστε, ο ίδιος ο κ. Παπαδήμος αναφέρθηκε από την πρώτη κιόλας «πρωθυπουργική» δήλωσή του στην ιδιότητά του.
Και το έκανε για να τονίσει ότι κατά το μεγαλύτερο μέρος της επαγγελματικής του ζωής ασκεί οικονομική πολιτική, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, όπως είπε.

*

Είναι, δε, αυτό το συγκεκριμένο σημείο
- η ιδιότητα, μέσω της οποίας άσκησε πολύχρονη οικονομική πολιτική ο κ. Παπαδήμος -
που καταχωρίζεται από την καταρρακτώδη προπαγάνδα του πολιτικού κατεστημένου και των ΜΜΕ στα «ατού» της τρέχουσας κυβερνητικής «λύσης».
Αλλά - παρά το «θόρυβο» και κόντρα στο ρεύμα -
ας το σκεφτούμε λίγο:

*

Εφόσον ο κ. Παπαδήμος

• μέσω της ιδιότητάς του ως πρώην διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ) είναι συνδεδεμένος με την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ και στο «απάνεμο λιμάνι» του ευρώ - που, όμως, αποδείχτηκαν «Τιτανικός» για τους πένητες εργαζόμενους, τους λεηλατημένους συνταξιούχους και το ένα εκατομμύριο ανέργους,
• εφόσον κατά το χρόνο της δικής του θητείας στην ΤτΕ δεν απετράπησαν «πράματα και θάματα» - όπως τα φαινόμενα του Χρηματιστηρίου και του «σουάπς» με την «Γκόλντμαν Σακς»,
• εφόσον στο πλαίσιο της οικονομικής πολιτικής του «μονόδρομου», που και ο ίδιος ασκούσε στην Ευρώπη ως αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, η ΕΕ δεν αποδείχτηκε ο «παράδεισος» που μας έταζαν - αντίθετα η ΕΕ έγινε συνώνυμη της κόλασης των μνημονίων, της λιτότητας, των αντεργατικών μέτρων, της φορολεηλασίας, του εργασιακού μεσαίωνα, των χρεών που δημιουργούν τα μονοπώλια και οι τράπεζες αλλά τα πληρώνουν οι λαοί με το αίμα τους,

*

τότε, μόνο ως διαστροφή της λογικής μπορεί να εμφανίζεται ως... μέρος της «λύσης» η οικονομική πολιτική που άσκησε ο κ. Παπαδήμος ως τραπεζίτης!

*

Για την καθεστηκυία προπαγάνδα, για τους συνεταίρους στο σχηματισμό της κυβέρνησης υπό τον κ. Παπαδήμο, για τους «παπαγάλους» τους, είναι αδιάφορο το γεγονός ότι αυτή η τάχα «λυτρωτική» (!) πολιτική είναι που έχει οδηγήσει την κατάσταση στη χρεοκοπία και την πτώχευση του λαού.
Ομως, μια ματιά μόνο - στην Ελλάδα και στον κόσμο όλο - αρκεί για να φανεί η αλήθεια. Για να καταρρεύσει η διαστρέβλωση. Η πραγματικότητα βοά:

*

Η πολιτική που εφάρμοσε ως τραπεζίτης ο κ. Παπαδήμος για λογαριασμό των τραπεζιτών και των κεφαλαιοκρατών σε Ελλάδα και Ευρώπη, την οποία αναλαμβάνει να εφαρμόσει άτεγκτα και ως πρωθυπουργός
- πολιτική που περιγράφεται ως «αφανισμός λαών για τη σωτηρία των τραπεζιτών και των καπιταλιστών» -
όχι μόνο δεν είναι «μέρος της λύσης», αλλά, αντίθετα, πρόκειται για το πρόβλημα το ίδιο!
Η «λύση» τους συνιστά το χείριστο:
Εκείνη ακριβώς την πολιτική που αποτελεί και - μέσω της νέας κυβέρνησης «προσωποποιεί» - την ίδια
την καρδιά του προβλήματος!

Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΑΝΟΣ ΤΖΑΒΕΛΑΣ - ΞΥΠΝΕΙΣΤΕ

Όταν πηγαίναμε μαζί σχολείο...Παπανδρέου-Σαμαράς

Χιλιάδες φοιτητές διαδηλώνουν στο Λονδίνο

Χιλιάδες φοιτητές διαδηλώνουν στο Λονδίνο



Περίπου 10 χιλιάδες φοιτητές διαδηλώνουν στο κέντρο του Λονδίνου. Διαμαρτύρονται για τον τριπλασιασμό των πανεπιστημιακών διδάκτρων και τη λιτότητα που εφαρμόζει η κυβέρνηση Κάμερον. Η διαδήλωση γίνεται υπό αυστηρή αστυνομική παρουσία σχεδόν 4 χιλιάδων ανδρών.

Η διαδήλωση λαμβάνει χώρα λίγες μέρες πριν την προγραμματιζόμενη απεργία της 30ης του Νοέμβρη, όπου αναμένεται να απεργήσουν πάνω από 3 εκατομμύρια εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα σύμφωνα με τα σωματεία, αριθμός που θα ξεπεράσει την μεγαλύτερη απεργία στη χώρα από το 1926. Οι απεργοί αντιτίθενται στις περικοπές στην υγεία και την παιδεία. Πολλοί φοιτητικοί σύλλογοι αναμένεται να συμμετασχουν στις κινητοποιήσεις ή και να απέχουν απο τα μαθήματα για στήριξη της απεργίας.

πηγή: εφημερίδα Socialist Worker

Καμίλα Βαγιέχο: Παρακολουθούμε τον αγώνα των Αγανακτισμένων, αλλά στη Χιλή έχουμε ξεπεράσει το στάδιο της δυσαρέσκειας

Πηγή : http://ilesxi.wordpress.com/

 Η συνέντευξη της Camila Vallejo δόθηκε στην Magali Lagrange στο Παρίσι και δημοσιεύτηκε στο BBC Mundo στις 18 Οκτώβρη 2011, λίγες μέρες πριν από μια ακόμα 48ωρη απεργία στη Χιλή, που κατά σύμπτωση συνέπεσε και με την 48ωρη απεργία της 19ης και 20 Οκτώβρη στην Αθήνα. Η μετάφρασή της δημοσιεύεται, έστω και με καθυστέρηση, ως ένα ακόμα στιγμιότυπο των φοιτητικών αγώνων που πλέον έχουν περάσει τα σύνορα της Χιλής και κάνουν την εμφάνισή τους και σε άλλες χώρες  της  Λατινικής Αμερικής.

 

H Camila Vallejo, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Φοιτητών του Πανεπιστημίου της Χιλής (ConFeCh) επιβεβαιώνει ότι τα φοιτητικά αιτήματα δεν αναδύθηκαν με αυθόρμητο τρόπο, παρά προέκυψαν από “μία μακρόχρονη διαδικασία βασισμένη σε μια βαθιά ανάλυση αυτού που συμβαίνει στην Χιλή, της αδικίας” και επιβεβαιώνει ότι τώρα “πρέπει να δούμε μπροστά και να δημιουργήσουμε μια εναλλακτική για τη χώρα”

Ταυτόχρονα εκδηλώνει την επιθυμία της να “ αποτελέσει παραδειγμα πολιτικού σχεδίου αυτό το κίνημα , γιατί για πρώτη φορά, ένα κλαδικό αίτημα κατάφερε να μετατραπεί σε κοινωνικό κίνημα που περικλύει πολλούς κλάδους”.

Μετά από σχεδόν έξι μήνες διαδηλώσεων, το φοιτητικό κίνημα, που ζητά μια δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, συνεχίζει να καθορίζει την πολιτική ατζέντα της χώρας. Αυτή την Τρίτη ξεκινάει μια νέα 48ωρη απεργία.

Φοιτητές, καθηγητές, περιβαλοντολόγοι και η Κεντρική Ένωση Εργατών ( Central Unitaria de Trabajadores), ένα από τα κυριότερα χιλιανά συνδικάτα, στηίζουν τη διαμαρτυρία, που θα κορυφωθεί στις διαδηλώσεις που έχουν προγραμματιστεί την Τετάρτη το βράδυ.

Εν όψει του 48ωρου των κινητοποιήσεων το BBC Mundo μίλησε στο Παρίσι με την Camilla Vallejo, από τα πιο γνωστά πρόσωπα του κινήματος.

Η Vallejo, 22 ετών και φοιτήτρια Γεωγραφίας, πραγματοποίησε από την Παρασκευή μαζί με άλλους τρείς εκρπόσωπους των χιλιανών φοιτητών συναντήσεις στην Ευρώπη με στόχο να παρουσιάσουν τα αιτήματά τους και σε μια προσπάθεια να “διεθνοποιήσουν” το κίνημα.

Ταξιδέψατε στην Ευρώπη για να συναντηθείτε με διεθνείς οργανώσεις και διανοούμενους. Από τις συμβουλές που σαν έδωσαν διανοούμενοι, ποια σας άρεσε περισσότερο;

Ο φιλόσοφος Edgard Morin μας έδωσε την εμπιστοσύνη του. Μας είπε ότι η ανώτατη εκπαίδευση δεν μπορεί να παραδωθεί στην αγορά, αντίθετα πως πρέπει να υπάρχει εγγυημένη δημόσια εκπαίδευση γιατί είναι απαραίτητη στις χώρες για την ανάπτυξή τους. Κι ο Stephane Hessel (συγγραφέας του βιβλίου “Αγανακτήστε!”) μας πίεσε να ενδυναμώσουμε την επικοινωνία και την προώθηση των ιδεών μας σε παγκόσμιο επίπεδο, να διαδώσουμε τις προτάσεις μας με κάθε μέσο.

Μιλώντας για τον Stephane Hessel, πιστεύετε ότι το χιλιανό φοιτητικό κίνημα συνδέεται με οποιονδήποτε τρόπο με κοινωνικά κινήματα όπως οι Indignados ή οι Occupy Wall Street;

Το χιλιανό φοιτητικό κίνημα δεν είναι μέρος των Indignados (Αγανακτισμένων). Δεν είναι ένα αυθόρμητο κίνημα, παρά είναι μια μακρά διαδικασία που βασίζεται σε βαθιά ανάλυση αυτού που συμβαίνει στη Χιλή, της αδικίας.Παρακολουθούμε τον αγώνα των Αγανακτισμένων, αλλά στη Χιλή έχουμε ξεπεράσει το στάδιο της δυσαρέσκειας. Τώρα, πρέπει να δούμε μπροστά και να δημιουργήσουμε εναλλακτική για τη χώρα.

Λαμβάνοντας υπόψιν ότι ήδη υπάρχουν φοιτητικές κινητοποιήσεις και σε άλλες χώρες, πως πιστεύετε πως μπορεί να διεθνοποιηθεί το κίνημα;

Τα διαφορετικά κινήματα – στη Χιλή, την Κολομβία, τη Βραζιλία, τη Γαλλία, την Ισπανία – δεν αντιγράφουν το ένα το άλλο, μάλιστα έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Αλλά μπορείς να τα δεις σαν ένα σύνολο. Είναι ο αγώνας αυτών που έχουν ξεσηκωθεί για να δημιουργήσουν ένα διαφορετικό κοινωνικό μοντέλο σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Εμφανίζουν μια συνάφεια, η οποία είναι η αντίσταση σε ένα μοντέλο ιδιωτικοποίησης ή έστω μια πρόοδος προς την κατάκτηση του δικαιώματος στην αντίσταση.

Στη Γαλλία, συναντηθήκαμε με το UNEF ( Εθνική Ένωση των Φοιτητών της Γαλλίας). Έκαναν λόγο για την συνειδητοποίηση στην οποία προσπαθούν να συντελέσουν ώστε να υπάρξει αντίσταση στην καλυμμένη ιδιωτικοποίηση που προωθεί η κυβέρνηση. Εμείς ειμαστε σε διαφορετική διαδικασία, αλλά έχουμε τους ίδιους στόχους, και υπάρχουν γέφυρες διεθνούς αλληλεγγύης στη νεολαία.

Τι εκπαιδευτικό μοντέλο προτείνετε για τη Χιλή;

Κανείς από τους φοιτητές δεν θέλει να αντιγράψει κάτι. Η Χιλή σκέφτεται για ένα δικό της μοντέλο, που θα επιτρέπει την ολοκλήρωση της προσωπικότητας όλων και θα είναι δωρεάν. Θέλουμε μια εκπαίδευση που θα μπορεί να αναδιαμορφώσει την κοινωνία, μια εκπαίδευση από την οποία θα προκύπτουν επαγγελματίες ικανοί να χτίσουν τη δημοκρατία.

Χιλιάδες άνθρωποι έδειξαν την αλληλεγγύη τους στις φοιτητικές κινητοποιήσεις των τελευταίων μηνών

Πως βλέπετε το μέλλον του φοιτητικού κινήματος;

Το φοιτητικό κίνημα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, μετά από πέντε μήνες κινητοποιήσεων. Πρέπει να σκεφτεί για το πως θα προχωρήσει με μια τακτική που θα δίνει συνέχεια. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, ο διάλογος με την κυβέρνηση έχει διακοπεί. Η κυβέρνηση πρόκειται να εργαστεί πάνω στις μεταρρυθμίσεις που αφορούν τις φοιτητικές υποτροφίες και μας αποκλείει από αυτή τη συζήτηση, την οποία θέλει να κάνει στο κοινοβούλιο.

Έτσι, αν και δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στο Κοινοβούλιο, θα πρέπει να ξεκινήσουμε μια δουλειά με απεύθυνση σε αυτούς. Θέλουμε να μην νομοθετηθεί ο προϋπολογισμός του κράτους εφόσον δεν υπάρχει σχέδιο νόμου που να είναι αποτέλεσμα συμφωνίας με τους φοιτητές στα εκπαιδευτικά ζητήματα.

Δεν σκέφτεστε ότι ο πρωταγωιστικός σας ρόλος στο φοιτητικό κίνημα θα το καθορίσει στο συνολό του;

Η προσωποποίηση του κινήματος οφείλεται στους πολιτικούς και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Είναι μια στρατηγική που χρησιμοποιούν πολύ συχνά απέναντι σε όλους αυτούς που εγείρουν κοινωνικά αιτήματα. Στη Χιλή έχει μεγάλη εφαρμογή, και πιστεύω ότι αυτό ισχύει και σε πολλές άλλες χώρες του κόσμου.

Στην Κούβα κάνουν λόγο για Καστρισμό, στην Βενεζουέλα για Τσαβισμό. ‘Ολα προσωποποιούνται στους υποτιθέμενους ηγέτες, και έτσι δεν γίνεται εμφανές ότι πρόκειται για μια διαδικασία την οποία μοιράζεται η πλειοψηφία. Στο υπόβαθρο στόχος είναι να καταστραφούν τα πρόσωπα σαν ένα βήμα κατεδάθισης του κινήματος.

Κι έτσι μας έχουν μετατρέψει στους πιο ευάλωτους. Με έχουν κατηγορήσει σαν καθοδηγούμενη από το Κομμουνιστικό Κόμμα, ότι κερδίζω χρήματα από τις συνεντεύξεις που δίνω. Με κατηγορούν ότι αποσκοπώ σε κέρδος από όλο αυτό.

Είστε κοντά στο πτυχίο. Σκέφτεστε να συνεχίσετε στο κίνημα μετά από την αποφοιτησή σας;

Στα φοιτητικά θέματα, θέλω να συνεχίσω να συμμετέχω, εξαρτόμενη βέβαια από τις προσεχείς εκλογές του FECh.

Θα είμαστε δημιουργικοί, μαζί με όλους τους συντρόφους μου που δεν είναι μπροστα στα φώτα της δημοσιότητας. Και θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα πολιτικό σχέδιο χρησιμοποιώντας την εμπειρία του κινήματος, γιατί για πρώτη φορά, μια κλαδική διεκδίκηση κατάφερε να είναι ένα κοινωνικό κίνημα που εκφράζει πολλούς κλάδους.

Σκέφτεστε πολιτική καριέρα;

Είμαι πολιτικά ενεργή, έχω όλη τη διάθεση να θέσω τον εαυτό μου στην διάθεση των αναγκών οικοδόμησης που έχει τόσο αυτό το κίνημα, όπως και όποιο άλλο.

Στα πλαίσια των εκλογών που έρχονται, πιστεύω ότι δεν υπάρχει ανάγκη ειδικά για δική μου συμμετοχή, θεωρώ όμως ότι οι νέοι πρέπει να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους σαν υποψήφιοι σύμβουλοι. Ώστε να μπορέσουν να αμφισβητήσουν τις δημοτικές αρχές της δεξιάς, ή όποιων άλλων δεν δέχονται να ανταποκριθούν στα δίκαια αιτήματά μας.

Πλέον οι νέοι ενδιαφέρονται για την πολιτική, και πρέπει να αναλάβουν αυτή την ευθύνη.

Πρέπει να πάρουμε θέση και να φτιάξουμε ένα σχέδιο συμμετοχικά. Και γι’ αυτό πρέπει να αποκτήσουμε ικανότητα εξουσίας, αλλά με την καλή έννοια της λέξης.

Μετάφραση:  Κατερίνα Σταυρούλα

Η Λιάνα Κανέλλη στο CHANNEL4

Η βουλευτής του ΚΚΕ Λιάνα Κανέλλη στο βραδινό δελτίο ειδήσεων του βρετανικού τηλεοπτικού σταθμού CHΑΝΝΕL 4. Συνέντευξη στον Jοn Snοw.Πως είναι να είσαι Έλληνας απόψε ρωτά ο δημοσιογράφος και η Λιάνα ευφυής και αποστομωτική όπως πάντα απαντά:

Θα είμαι ειλικρινείς μαζί σας, νιώθουμε "τολμηροί και όμορφοι". Ακόμα χρειάζεστε την Ακρόπολη για να έχετε έναν ιδανικό ευρωπαϊκό πολιτισμό. Είμαστε ακόμα τολμηροί και όμορφοι και καθόλου υπεύθυνοι για την παρακμή και την απόφαση για ένα δημοψήφισμα

που δεν πάρθηκε με δημοκρατικό τρόπο. Είμαστε ενάντια στο ψεύτικο δημοψήφισμα που ήρθε ως εκβιασμός στο μέσο όχι μόνο μιας ευρωπαϊκής κρίσης αλλά ολόκληρου του καπιταλιστικού κόσμου. Η ερώτησή του δημοψηφίσματος ουσιαστικά είναι: θέλετε να πεθάνετε ή να σκοτωθείτε; και αυτό δεν είναι ερώτημα για ένα έθνος λογικής και οι Έλληνες είναι τόσο λογικοί που ο Ουίνστον Τσόρτσιλ πριν έναν αιώνα είπε: μόνο οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, έτσι και θα παλέψουμε ως Έλληνες! Η Ελλάδα είναι άνω κάτω τονίζει ο δημοσιογράφος και η δική μας Λιάνα απαντά: Αγαπητέ, πολλά από τα χρήματα που έβγαλαν οι Έλληνες εκλάπησαν, τα χρήματα που βγήκαν απ τη χώρα είτε σε offshore εταιρείες είτε σε ελβετικές τράπεζες, τώρα πρέπει να πάρουν πίσω.αν ήσουν Έλληνας θα κατάφερνες με τον μισθό σου κομμένο κατά 50% να πληρώσεις 6 διαφορετικούς φόρους σε λιγότερο από 2 μήνες; Κανείς δεν μπορεί να πληρώνει φόρους πια στην Ελλάδα.

Και ποια είναι η λύση; Στις δημοκρατίες μία είναι η λύση, εκλογές. Οι Έλληνες μπορούν να παράγουν , να ξεχρεώσουν και να είναι σε μια πραγματικά πλούσια χώρα μόνο με εκλογές. Αλλιώς δεν είναι δημοκρατία και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η Ευρώπη φοβάται τόσο τις εκλογές. Με τις εκλογές εκφράζεσαι, δίνεις απαντήσεις στα ερωτήματα... δοκιμάστε μας, αντί να διαπραγματεύεστε με τον ΝICK THE GREEK, Ω λάθος GEORGE ήθελα να πω και να φορτώνετε τα λάθη σε όλον τον ελληνικό λαό.

Η λέξη της εβδομάδας από τα 24γράμματα: Τι σημαίνει το επώνυμο Καρατζαφέρης;

Από τα 24γράμματα (www.24grammata.com), γράφει ο Γιώργος Δαμιανός.Παρουσίαση με λίγα λόγια: Η γλωσσική ιστορία του επωνύμου Καρατζαφέρης, ίσως καθησυχάσει όσους αγωνιούν για την τύχη της Ελληνικής γλώσσας ανάμεσα σε τόσες ξένες λέξεις. Ίσως τους βοηθήσει να καταλάβουν ότι τα ονόματα Χασάν, Αμπντούλ και άλλα μπορούν να μπουν στη ζωή μας, δίχως να αλλοιωθεί η ταυτότητα του πολιτισμού μας.Σχετικά με το επώνυμο Καρατζαφέρης είναι γνωστό ότι το πρώτο συνθετικό Καρά, στην Τουρκική γλώσσα, σημαίνει “Μαύρος”. Στην ελληνική γλώσσα αφομοιώθηκε πλήρως είτε με την κυριολεκτική σημασία, π.χ. καραμπογιά, καραγκιόζης (goz: μάτι> καραγκιόζης =μαυρομάτης), Καραγιάννης (: Μαυρογιάννης) κ.ά., είτε με την υποτιμητική/μειωτική σημασία, π.χ.: καράβλαχος, καράγυφτος κ.ά.Το β’ συνθετικό του επωνύμου Καρατζαφέρης (-τζαφέρης) δημιουργεί κάποια προβλήματα στην ετυμολογική ανάλυση, επειδή υπάρχουν διάφορες ερμηνείες, όπως:α. Κατά την πρώτη εκδοχή το β΄ συνθ. του επωνύμου Καρατζαφέρης > -τζαφέρης παράγεται από τον πολύτιμο λίθο ζαφείρι < αρχ. ελλ. σάπφειρος > λατ. Sappirus (κάποιοι το συνδυάζουν και με το εβρ. Sappir, αλλά, γενικά, είναι άγνωστη η αρχική προέλευση της λέξης. Σύμφωνα με αυτή την ερμηνεία το επώνυμο Καρατζαφέρης σημαίνει Μαύρο Ζαφείρι (μάλλον απίθανο, γιατί είναι άσχετο με την ελληνική φύση). 24γράμματαβ. Η δεύτερη εκδοχή για το β’ συνθετικό -τζαφέρης είναι ότι προέρχεται από το μεσαιωνικό ουσιαστικό της Αλβανικής γλώσσας “τζαφέρ” που σημαίνει “άλογο”. Στην Αραβική, όπως θα διαβάσετε παρακάτω, σημαίνει και γάιδαρος. Στην Ελληνική θα αποκαλούσαμε το επώνυμο Καρατζαφέρη ως “μαυροάλογο” ή “μαυρογάιδαρο”γ. Στα Τούρκικα το όνομα Τζαφέρ είναι πολύ διαδεδομένο π.χ. Τζαφέρ Ταγιάρ (Çafer Tayar), στρατηγός του τουρκικού στρατού, αλβανικής καταγωγής. Το όνομα Τζαφέρ έφτασε στην Τούρκικη γλώσσα από την Αραβική. Πρόκειται για το μεταλλαγμένο “Ja’far”, جعفر , το οποίο είναι ένα πολύ συνηθισμένο Αραβικό όνομα. Ο πιο γνωστός Ja’far ήταν ο Ja’far ibn Abī Tālib (ο Τζαφάρ γιος το Abi Ταλέμπ) ο οποίος ήταν ο Θείος το Προφήτη Μωάμεθ, με το παρατσούκλι Ja’far at-Tayyār (δηλαδή ο Ja’far, ο ιπτάμενος, που βρισκόταν παντού και ανακατευόταν με όλα). Ο Άλλος γνωστός “Ja’far” ήταν ο έκτος Ιμάμης των Σιιτών, ο Ja’far al Sadeq (ο Ja’far, ο Τίμιος)*.Για το λήμμα Ja’far υπάρχει αναφορά στο λεξικό του Deh’khoda. To λεξικό αναφέρει ένα ποίημα του 14ου αιώνα : «είδα τον Τζαφάρ πάνω στο τζαφάρ (: γάιδαρο) που έτρωγε τζαφαρί (: μαϊντανό) και πέρασε από το τσαφάρ (: γέφυρα)» (μεταφρ. Κ. Ραχίμι). Πρόκειται για ένα λογοπαίγνιο, γιατί στην Αραβική ο μαϊντανός, η γέφυρα και ο γάιδαρος αναφέρονται ως Τζαφάρ. 24γράμματαΠοιος να ξέρει αν η ετυμολογική καταγωγή του επωνύμου Καρατζαφέρης είναι Ελληνική, Τούρκικη, Αραβική, Εβραϊκή; Σίγουρα, όμως, όταν βλέπω τον Αμπντούλ και τον Χασάν στα φανάρια ξέρω ποιο θα είναι το μέλλον των απογόνων τους, μετά από αιώνες, αν παραμείνουν στην Ελλάδα. Ίσως θα ονομάζονται Αμπντουλίδης ή Χασανάκης. Ίσως θα γίνουν Πατριώτες, Κήνσορες, Τιμητές, θα μιλάνε στην τηλεόραση μπροστά από Σημαίες και Αγίους και θα προσπαθούν να επαναφέρουν τους παραστρατημένους Έλληνες στο σωστό δρόμο.Αφήνω τον πεινασμένο Χασάν και Αμπντούλ να μου καθαρίσουν το παρ-μπριζ στα φανάρια και σιγοτραγουδώ : “…γέλα, γέλα πουλί μου, γέλα, είναι η ζωή μια τρέλα…”* Σημείωση: Για τη μετάλλαξη του Ja’far σε Τζαφέρης έχουμε δύο μεταβάσεις, αρχικά από τα Αραβικά στα Τούρκικα και μετά στα Ελληνικά. Όταν υπάρχουν δυο -α- στις λέξεις που μεταφέρονται από τα Αραβικά στα Τούρκικα, το πρώτο -α- προφέρεται βαθύ -α- , και το δεύτερο προφέρεται -ε-. Το Ja’far στα Τουρκικά προφέρεται CÂFER και γι αυτό έφτασε στα Ελληνικά ως Τζαφέρ > Τζαφέρης.

Που πήγαν τα λεφτά??????

Καλλιτέχνης ζωγραφίζει πορτραίτα με.. κοκτέιλ μολότωφ!!

 

Ο Radya Timofey, ένας 23χρονος καλλιτέχνης από τη Ρωσία έφερε θύελλα στον κόσμο της τέχνης με μια σειρά από πρωτότυπα έργα ζωγραφικής που έκανε ρίχνοντας βόμβες μολότοφ σε καμβάδες του.Συχνά η βόμβα χρησιμοποιείται για να προκαλέσει χάος, αλλά ο νεαρός Radya Timofey μετέτρεψε τις βόμβες μολότοφ σε εργαλεία για την τέχνη για να δημιουργήσει όμορφα πορτραίτα των στρατιωτών που πολέμησαν στον Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο...

Χρησιμοποίησε ένα συνδυασμό…σπιτικών ναπάλμ και ουσίες με βάση το πετρέλαιο για να σχεδιάσει τα πλαίσια των πορτραίτων και στη συνέχεια ρίχνει ένα κοκτέιλ Μολότοφ στον καμβά και αυτός φλέγεται. Όταν η φωτιά έχει σταματήσει στο έργο τέχνης, ένα απανθρακωμένο σχήμα αποκαλύπτεται. Παρά το γεγονός ότι η πραγματική “ζωγραφική” λαμβάνει χώρα σε εγκαταλελειμμένους εξωτερικούς χώρους, ο Radya Timofey λέει ότι “φυσικά είναι επικίνδυνο να χρησιμοποιήσει κάποιος την φωτιά έτσι, αλλά είμαστε προσεκτικοί.

Θα τα βάλουμε στο νοσοκομείο ως μια απόδειξη για την ανδρεία των ανδρών, στη ζωή τους κυριολεκτικά έπρεπε να βάλουν τα πρόσωπά τους στη φωτιά για την καταπολέμηση των Ναζί. “Με τίτλο “Eternal Fire” η σειρά του Timofey από προσωπογραφίες των ηρωικών αγωνιστών του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου είναι μια γιορτή της νίκης της Ρωσίας σχετικά με τη ναζιστική Γερμανία, καθώς και μία άποψη για τους πολέμους σε εξέλιξη σήμερα. Αφού ολοκληρωθούν, οι προσωπογραφίες του, θα τοποθετηθούν στους τοίχους του -εν καιρώ πολέμου- νοσοκομείου στο Yekaterinburg, Ρωσία.