Πηγή : itzikas.wordpress.com
«…Αχ ! Χιλή πληγωμένη/ ας μη ξεχνάμε πως η σκλαβιά των ανθρώπων/ είναι η μεγάλη δυστυχία του κόσμου…/ Αχ ! άδικα αφεντικά που φυλακίζουν…/ Αχ ! κύριοι του χρήματος και της τοκογλυφίας…/ Αχ ! Κερδοσκόποι χωρίς αναστολές/ για την ανθρώπινη ζωή…», (Χάιμε Σβαρτ (Χιλιανός), Αθήνα, Σεπτέμβρης 2010)
«Κάποιες κυβερνήσεις «καίγονται» στη διετία. Αλλες πάλι, ακόμα νωρίτερα. Για παράδειγμα, η δεξιά κυβέρνηση του Σεμπαστιάν Πινιέρα στη Χιλή. Ενάμιση χρόνο μετά την εκλογή του, κι ενώ η χώρα συγκλονίζεται τους τελευταίους πέντε μήνες από τις μαζικές κινητοποιήσεις των φοιτητών μόλις το 22% των Χιλιανών, οι οποίοι, σημειωτέον, τον είχαν εκλέξει πρόεδρο με ποσοστό 51,6%, επιδοκιμάζουν σήμερα τον τρόπο διακυβέρνησής του. (κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στην Ελλάδα, αφού το κόμμα του ΓΑΠ, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις, δε συγκεντρώνει ποσοστό πάνω από 20%. Εδώ τον ΓΑΠ τον είχαμε εκλέξει με 45%…Κακό του κεφαλιού μας!).
Αν τα πάντα ήταν θέμα αριθμών, τότε οι Χιλιανοί δεν έπρεπε να είναι τόσο δυσαρεστημένοι. Η οικονομία τους φέτος παρουσίασε ανάπτυξη 6%, ο πληθωρισμός είναι χαμηλός και ελεγχόμενος, γύρω στο 3%, ενώ το ποσοστό της ανεργίας δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό (7,4%, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία).
Η καθημερινή πραγματικότητα, όμως, είναι διαφορετική. Το «οικονομικό θαύμα» της Χιλής μεταφράζεται σε χαμηλούς μισθούς, άνιση κατανομή του πλούτου και ένα νεοφιλελεύθερο μοντέλο κληροδοτημένο από τη χούντα του Πινοτσέτ.
Οι φοιτητές έχουν γίνει οι κύριοι εκφραστές αυτής της συσσωρευμένης λαϊκής δυσαρέσκειας. Οι μαζικές φοιτητικές κινητοποιήσεις και η κατά μέτωπο αντιπαράθεσή τους με την κυβέρνηση, εκτός από συχνές συγκρούσεις με την αστυνομία και μαζικές συλλήψεις, έχουν στοιχίσει το κεφάλι του πρώην υπουργού Παιδείας Χοακίν Λαβίν. Ο πρόεδρος Πινιέρα, σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τα πνεύματα, ανακοίνωσε «τον μεγαλύτερο προϋπολογισμό για την παιδεία στην ιστορία της χώρας» ενόψει του 2012. Συγκεκριμένα, από τα 60 δισ. δολάρια του προϋπολογισμού, τα 11,650 θα αφιερωθούν για την παιδεία (αύξηση κατά 7,2%).
Ανικανοποίητοι δηλώνουν οι φοιτητές, κρίνοντας ότι παραμένει άθικτο το νεοφιλελεύθερο μοντέλο της εκπαίδευσης. Πριν από λίγες μέρες ξεκίνησαν νέο κύκλο συνομιλιών με την κυβέρνηση, χωρίς όμως ιδιαίτερες ελπίδες για συμφωνία. Ο πρόεδρος απαιτεί να σταματήσουν οι καταλήψεις σε σχολεία και πανεπιστήμια, ενώ πριν από μία εβδομάδα υπέβαλε νομοσχέδιο στη Βουλή το οποίο προβλέπει τριετή φυλάκιση για όσους προβαίνουν σε βίαιες καταλήψεις των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. Μαθητές και φοιτητές, με τη σειρά τους, συνεχίζουν τις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις, προϊδεάζοντας για μια καυτή άνοιξη στο νότιο ημισφαίριο».
(από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία)
Να, λοιπόν, μια εξέγερση για να παραδειγματιζόμαστε κι εμείς….
Τη λένε Καμίλα Βαλέχο και ηγείται του φοιτητικού κινήματος στη Χιλή….
Η επιμονή και η ειλικρίνειά της έχουν προκαλέσει συμπάθεια προς το πρόσωπό της
Την ώρα που οι φοιτητές στη Χιλή επιμένουν στις κινητοποιήσεις τους, ζητώντας εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, το πρόσωπο του φοιτητικού κινήματος στη Χιλή είναι η 23χρονη φοιτήτρια Γεωγραφίας, Καμίλα Βαλέχο. Η επιμονή της, η ειλικρίνειά της, αλλά και η εμφάνισή της έχουν προσελκύσει τα βλέμματα και έχουν προκαλέσει συμπάθεια προς το πρόσωπό της, αλλά και σε ολόκληρο το φοιτητικό κίνημα.
Η Καμίλα Βαλέχο είναι επικεφαλής της κύριας φοιτητικής οργάνωσης της Χιλής και μέλος της νεολαίας του κομμουνιστικού κόμματος στη χώρα της.
Το προφίλ της στο Twitter το παρακολουθούν περισσότερα από 300.000 άτομα. Η ίδια ζήτησε την προστασία της αστυνομίας, μετά από απειλές που δέχθηκε για τη ζωή της.
Στην πατρίδα της, τη Χιλή, είναι σταρ. «Καμίλα, σ’αγαπώ!» είναι μία από τις συνηθισμένες φράσεις που ακούει κάθε φορά που βγαίνει στο δρόμο.
Η ίδια χρησιμοποιεί αυτή τη δύναμή της για να ενδυναμώσει τα αιτήματα των φοιτητών. Σύμφωνα με την εφημερίδα The Guardian, οι εκκλήσεις της για ενότητα και δυναμική παρουσία, ήταν αυτές που έβγαλαν 200.000 άτομα στους δρόμους.
Οι φοιτητές ετοιμάζονται να διαδηλώσουν και πάλι στις 18, 19 Οκτωβρίου, μαζί με τα εργατικά συνδικάτα, μετά την κατάρρευση των συνομιλιών με την κυβέρνηση.
«Για χρόνια, τη νεολαία της Χιλής καταβρόχθισε ένα νεο-φιλελεύθερο μοντέλο που τονίζει τα προσωπικά κατορθώματα και τον καταναλωτισμό. Αυτό που ακουγόταν ήταν συνέχεια “δικό μου, δικό μου, δικό μου”. Αυτό δεν συμβάλει στην κατανόηση του άλλου» έχει δηλώσει η Χιλιανή νεαρή στη βρετανική εφημερίδα.
«Αυτό το κίνημα έχει επιτύχει το αντίθετο. Η νεολαία αναλαμβάνει τον έλεγχο και αναζωογονεί και εξυψώνει την πολιτική. Αυτό αμφισβητεί τα πεπαλαιωμένα πολιτικά μοντέλα: το μόνο που έκαναν αυτά ήταν να κυβερνούν υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων και των ισχυρών οικονομικών ομάδων» προσθέτει.
Παραδέχεται, βέβαια, πως μπορεί η εικόνα της να κάνει καλό στο φοιτητικό κίνημα, την ίδια, όμως, στιγμή αποτελεί και βάρος.
«Υπάρχει μια τεράστια εξάντληση που παραμένει μαζί σου. Πρόκειται για πνευματική εξάντληση, για το άγχος που κουβαλάς στο σακίδιό σου» είπε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Associated Press.
«Γιατί, είτε είναι αλήθεια, είτε όχι, τα μέσα ενημέρωσης έχουν δημιουργήσει αυτή την εικόνα για σένα, ότι είσαι υπεύθυνος για τα πάντα, και για τα καλά και για τα κακά».
Η Καμίλα Βαλέχο είναι επικεφαλής της κύριας φοιτητικής οργάνωσης της Χιλής και μέλος της νεολαίας του κομμουνιστικού κόμματος στη χώρα της.
Το προφίλ της στο Twitter το παρακολουθούν περισσότερα από 300.000 άτομα. Η ίδια ζήτησε την προστασία της αστυνομίας, μετά από απειλές που δέχθηκε για τη ζωή της.
Στην πατρίδα της, τη Χιλή, είναι σταρ. «Καμίλα, σ’αγαπώ!» είναι μία από τις συνηθισμένες φράσεις που ακούει κάθε φορά που βγαίνει στο δρόμο.
Η ίδια χρησιμοποιεί αυτή τη δύναμή της για να ενδυναμώσει τα αιτήματα των φοιτητών. Σύμφωνα με την εφημερίδα The Guardian, οι εκκλήσεις της για ενότητα και δυναμική παρουσία, ήταν αυτές που έβγαλαν 200.000 άτομα στους δρόμους.
Οι φοιτητές ετοιμάζονται να διαδηλώσουν και πάλι στις 18, 19 Οκτωβρίου, μαζί με τα εργατικά συνδικάτα, μετά την κατάρρευση των συνομιλιών με την κυβέρνηση.
«Για χρόνια, τη νεολαία της Χιλής καταβρόχθισε ένα νεο-φιλελεύθερο μοντέλο που τονίζει τα προσωπικά κατορθώματα και τον καταναλωτισμό. Αυτό που ακουγόταν ήταν συνέχεια “δικό μου, δικό μου, δικό μου”. Αυτό δεν συμβάλει στην κατανόηση του άλλου» έχει δηλώσει η Χιλιανή νεαρή στη βρετανική εφημερίδα.
«Αυτό το κίνημα έχει επιτύχει το αντίθετο. Η νεολαία αναλαμβάνει τον έλεγχο και αναζωογονεί και εξυψώνει την πολιτική. Αυτό αμφισβητεί τα πεπαλαιωμένα πολιτικά μοντέλα: το μόνο που έκαναν αυτά ήταν να κυβερνούν υπέρ των μεγάλων επιχειρήσεων και των ισχυρών οικονομικών ομάδων» προσθέτει.
Παραδέχεται, βέβαια, πως μπορεί η εικόνα της να κάνει καλό στο φοιτητικό κίνημα, την ίδια, όμως, στιγμή αποτελεί και βάρος.
«Υπάρχει μια τεράστια εξάντληση που παραμένει μαζί σου. Πρόκειται για πνευματική εξάντληση, για το άγχος που κουβαλάς στο σακίδιό σου» είπε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Associated Press.
«Γιατί, είτε είναι αλήθεια, είτε όχι, τα μέσα ενημέρωσης έχουν δημιουργήσει αυτή την εικόνα για σένα, ότι είσαι υπεύθυνος για τα πάντα, και για τα καλά και για τα κακά».
Πάμπλο Νερούντα, «Αργοπεθαίνει όποιος…»
Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,
όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλεί σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει
όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο
και τα διαλυτικά σημεία στο “ι” αντί ενός συνόλου
συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια,
που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε
ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά
να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι,
όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα
για να κυνηγήσει ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του
τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις
εχέφρονες συμβουλές.
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,, όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του.
Αργοπεθαίνει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος
για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.
Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει.
Pablo Neruda (Χιλιανός ποιητής βραβευμένος με Νόμπελ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου