Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Κυνηγώντας το Ελληνικό Όνειρο


         
                       « Τρέχω και τρέχω και δεν φτάνω και στο κάτω κάτω, δεν ξέρω πού θα φτάσω .»
 
    Από μικρός άκουγα πώς ο δρόμος της επιτυχίας είναι  μία καλή διαδρομή μέσα από το σχολείο , ένας καλός βαθμός στις πανελλήνιες , η εισαγωγή  σε ένα Α.Ε.Ι  («τα Τ.Ε.Ι δεν είναι και τόσο αποδεκτά από το ευρύ κοινό ,το  image βλέπετε ») ,φοιτητικά χρόνια γεμάτα τρέλες  ,ξενύχτια  («φοιτητική ζωή που λέμε» ) και μετά μια αξιοπρεπής ζωή σαν δημόσιος υπάλληλος («τα λεφτά κάθε μήνα να μπαίνουν  και τι με νοιάζει» ). Α…. και φυσικά να μην μπλεχτείς στα «αδίστακτα πλοκάμια» των τρομερά καταστροφικών για την πανεπιστημιακή κοινότητα παρατάξεων αλλά και κάθε πολιτικής έκφρασης  δραστηριότητα .
    Αρχικά ΣΑΠΙΛΑ ….. Δεν αντέχεται αυτή η λογική άλλο …… Φωτιά σε κάθε πεπατημένη και σε κάθε μικροαστική αντίληψη ….αηδία . Οι  περισσότεροι νέοι στην Ελλάδα  έχουν μπει σε ένα αυτόματο πιλότο από τα 16 τους κυνηγώντας το «Ελληνικό όνειρο» .Φροντιστήρια , ιδιαίτερα , πέρνα γρήγορα τα μαθήματα , μεταπτυχιακό το πτυχίο ισοδυναμεί με  ένα κωλόχαρτο , μπορεί και διδακτορικό  στην Αγγλία  , στρατός αν κουβαλάς κ’αρχίδια και το βράδυ να πλαγιάζεις δίπλα από το δωμάτιο των γονιών σου μιας και δεν έχεις φράγκα ούτε για τσιγάρα, όχι για σπίτι  .
Τώρα ;;; 26 με 27 χρονών νιώθεις 60, γεμάτος σαπίλα και δυσαρέσκεια για τη ζωή που έκανες ,και όταν πατάς τα 30 σου λένε φτιάξε τη ζωή σου  και εσύ αναρωτιέσαι τόσο καιρό τι στο διάολο έκανα …;;;
     Γονείς  ,μεγάλοι αδελφοί ,οικογένεια σταματήστε αυτή την λογική , δώστε επιλογές σε έναν άνθρωπο μικρότερο από εσάς  και αφήσετε τον να εξελιχτεί και αν νομίζεται πως δεν ξέρει τι κάνει ,κάνετε μεγάλο λάθος , μιας και οι επιλογές  είναι απόρροια αυτού πραγματικά που του  αρέσει να κάνει .  
Από τα 18 αρχίζεις  σαν  ενήλικας  άνθρωπος  να αποκωδικοποιείς διαφορετικά  το περιβάλλον σου . Στο μυαλό σού σταματάς να είσαι  το παιδί  που πάντα θα ανοίγει το στόμα και θα τρέφεται ,έχεις ανάγκη να κοινωνικοποιηθείς , έχεις ανάγκη να αλλάξεις πράγματα δίπλα σου , θέλεις να γιορτάζεις  , να ασχοληθείς με τις τέχνες, να γνωρίσεις τον κόσμο στον οποίο ανήκεις να ταξιδέψεις να «δεις» Πραγματικά ας αποφασίσουμε να εξελιχθούμε όλοι μαζί ήρεμοι ξέροντας πώς θα κάνουμε αυτό που μας αρέσει και κάνοντας το καλά .

Υ.Γ : Όσο αναφορά την συμβουλή για απόχη από τα κοινά .  Μην γίνεστε κομματόσκυλα αλλά σε καμία περίπτωση μην γίνεστε ιδιώτης . Ιδιώτη στην αρχαία Ελλάδα αποκαλούσαν αυτόν τον οποίο δεν συμμετείχε στα κοινά της πόλης, δεν έπαιρνε μέρος στις Συνελεύσεις ούτε αναλάμβανε αξιώματα όπως όφειλε κάθε Έλληνας πολίτης. Για τον Αρχαίο Έλληνα το να μην παραβρεθείς ήταν οκνηρία. Πρώτα ήσουν μέλος του κοινωνικού συνόλου και μετά άτομο. Κύριο μέλημά σου ήταν να ενδιαφέρεσαι για την κοινωνία. Μάλιστα όποιον δεν συμμετείχε του αφαιρούσαν τα πολιτικά δικαιώματα [κοινωνικός θάνατος δηλαδή] ,ακολουθούσε κατάσχεση της περιουσίας και τέλος εξορία ή θάνατος [!]. Έτσι και η λέξη "ιδιώτης" απέκτησε την έννοια του ηλιθίου [idiot], γιατί φανέρωνε απαξίωση και ανευθυνότητα με ρίζα την τεμπελιά.

Αφιερωμένο στον μικρό μου αδερφό και σε κάθε συνάνθρωπο μου που νιώθει το ίδιο ….

Μαύρο Αστέρι


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου